Lüğətlərdə axtarış.

Mənfəətin maksimizasiyası (ing. profit maximization) — firmanın məhsulun həcmini və verilmiş məhdudiyyətlər altında istifadə olunan istehsal amillərinin həcmini seçməsinin rəsmiləşdirilmiş modeli. İstehlakçının vəzifəsi ilə yanaşı, firmanın vəzifəsi qismən və ümumi tarazlıq modellərinin qurulmasında, eləcə də ümumi tarazlıq ideyasına əsaslanan makroiqtisadi modellər üçün əsasdır. İstehlakçının tapşırığı sizə tələb funksiyalarını, firmanın tapşırığı isə təklif funksiyalarını qurmağa imkan verir. Ümumi tarazlıq modelləri müxtəlif şokların, o cümlədən hökumət siyasətinin təsirini təhlil etməyə imkan verir. Seçimin aparıldığı dəst texnoloji dəst adlanır ki, onun hər bir elementi məhsulun və istifadə olunan istehsal amillərinin bəzi kombinasiyasıdır. Ehtimal olunur ki, texnoloji dəst sərhədi müəyyən miqdarda resurslar üçün maksimum mümkün məhsulu təsvir edən istehsal funksiyası ilə təsvir olunur. Çox vaxt firmanın davranışının istehsal funksiyası ilə təsvir olunduğuna və firmanın istehsal imkanları sərhədində olduğuna inanılır. Məhsul və faktor qiymətləri verilir. Sonra seçim problemi verilmiş qiymətlərdə mənfəətin artırılmasına və ya verilmiş qiymətlərdə və müəyyən (minimum məqbul) istehsal səviyyəsində xərclərin minimuma endirilir.

Balans mənfəəti — müəssisə, təşkilat və firmanın təsərrüfat və qeyri-təsərrüfat fəaliyyətindən əldə etdiyi bütün mənfəətlərin mühasibat balansında təsbit olunan cəmləşmiş ümumi yekunu. Balans mənfəətinin məbləği seçilmiş uçot vektorundan asılıdır; tənzimləyici sənədlər subyektlərə mühasibat uçotu metodlarını seçməklə maliyyə nəticələrinin formalaşmasına təsir etmək yollarını müstəqil seçmək imkanı verir. Məhsulların satışı istehsal olunmuş məhsulların satışından, xidmətlərin göstərilməsindən və hər hansı bir işin yerinə yetirilməsindən ibarətdir. Məhsulların satışından əldə edilən gəlirlər müəssisənin xalis gəlirini müəyyən edir, balans mənfəətinin digər elementləri əsasən təsərrüfat fəaliyyəti dövründə əvvəllər əldə edilmiş mənfəətin yenidən bölüşdürülməsini hesablayaraq tərkibə daxil edilir.

Mühasibat mənfəəti (ing. accounting profit) — sahibkarlıq fəaliyyətindən əldə edilən məcmu mənfəət bu cür fəaliyyətlərin aparılmasına, o cümlədən itirilmiş mənfəətə görə sənədləşdirilməmiş xərclər nəzərə alınmadan hesabat dövrü üçün qüvvədə olan qanunla qəbul edilmiş qaydalara uyğun olaraq mühasibat uçotu ilə hesablanır; təşkilatın bütün gəlir mənbələrindən əldə etdiyi ümumi ümumi mənfəət, istehsal olunan mal və ya xidmətlərin istehsalı, əldə edilməsi və ya bölüşdürülməsi xərcləri, qısamüddətli kreditlər üzrə ödənilən faizlər və resurs haqları çıxılmaqla. K.R.Makkonnell və S.L.Brüya görə, mühasibat mənfəəti ümumi gəlirdən mühasibat xərclərini (açıq-aşkar xərclər) çıxarmaqla bərabərdir: Mühasibat mənfəəti = Gəlir — Mühasibat xərcləri.

Əməliyyat mənfəəti — müəssisənin əsas (adi) fəaliyyətdən əldə etdiyi mənfəət, xalis gəlir (gəlir minus dolayı vergilər) ilə adi fəaliyyət üzrə xərclər (sonuncuya birbaşa və əməliyyat xərcləri daxildir) və ya ümumi mənfəətlə əməliyyat xərcləri arasındakı fərqə bərabərdir. Çox vaxt əməliyyat gəliri oxşar, lakin ümumiyyətlə desək, bir qədər fərqli göstərici ilə müəyyən edilir — faiz və vergilərdən əvvəl mənfəət (ing. EBIT, earnings before interest and taxes). Göstəricilərin eyni təbiətinə baxmayaraq (əməliyyat mənfəəti də vergi və faizlərdən əvvəlki mənfəətdir), fərq ondan ibarətdir ki, adi (əməliyyat) fəaliyyətlə əlaqəli olmayan gəlir və xərclər - qeyri-əməliyyat mənfəəti faktiki olaraq göstəricidə faiz və vergilərdən əvvəl mənfəət iştirak edir. EBIT-i hesablamaq üçün gəlirlərdən xərclər (məsələn, satılan malların dəyəri, satış və inzibati xərclər) çıxılır. Sonradan xalis gəlir nəticədən faizləri və vergiləri çıxmaqla əldə edilir.

İnhisar mənfəəti — inhisar şəraitində yaranan xüsusi iqtisadi mənfəət növü var. Bu mənfəət inhisarçının istehsalı tənzimləmək qabiliyyəti sayəsində istehsalı məhdudlaşdırmaq və məhsulun qiymətinə öz xeyrinə təsir göstərmək qabiliyyəti ilə bağlıdır. Biz bir tərəfdən qeyri-müəyyənlik və inhisarçılıq, digər tərəfdən mənfəət arasında həm səbəb əlaqəsini, həm də aydın fərqi müşahidə edə bilərik. Səbəb mexanizmi ondan ibarətdir ki, sahibkar inhisar hakimiyyətinə nail olmaqla qeyri-müəyyənliyi azalda bilər və ya ən azı onun təsirlərini yumşalda bilər. Mükəmməl rəqabət şəraitində hər bir firmanın mənfəəti orta bazar səviyyəsinə bərabərdir, yəni inhisarçı şirkətlər orta səviyyədən yuxarı mənfəət əldə edirlər. Əgər inhisar bu və ya digər formada mövcuddursa, o, iqtisadi səmərənin son mənbəyidir. İnhisar mənfəətinin əldə edilməsinin şərtlərindən biri firmanın qiymətlərə təsir göstərə bilməsi və onların onun üçün maksimum fayda ilə müəyyən edilməsini təmin etməsidir. Bu zaman o, əlavə gəlir kimi deyil, məhsulların daha baha satılması nəticəsində formalaşır.