I 1. ÇATMAQ (nəzərdə tutulan yerə gedib çatmaq) Onlar söhbət eləyə-eləyə təzəcə gəlib evə çatmışdılar ki, qapının zəngi çalındı (Ə.Qasımov); HAQLAMAQ (tez çatmaq) Dönüb qaçmaq istədi girən kimi o məni; Mənsə macal verməyib tez haqladım düşməni (B.Vahabzadə); VARİD OLMAQ Güneş dağlar arasına keçərək qayib olduqda men de şəhərə varid oldum (S.S.Axundov); VARMAQ (köhn.) Səba, əhvalımı bir-bir; Varıb ol yarə ərz eylə... (M.V.Vidadi); VASİL OLMAQ Daha başqaları həqiqətə vasil olmadan bütün sərf edilən təlaşları mənfəətsiz görür (M.S.Ordubadi); VÜSUL OLMAQ [Nəcəf bəy:] (məktubu oxuyur) Bəradərim Nəcəf! Kağız yazıb Cavadnan göndərmişdin, gəldi vüsul oldu (Ə.Haqverdiyev); YETİŞMƏK Zeynal: Həmin vaxtda ikimiz də ora yetişdik (B.Bayramov).
2. çatmaq bax qovuşmaq 1
II çatmaq bax 1. yükləmək; 2. alışdırmaq ÇAY (axar su) Gecə güclü yağış yağdığına görə çayda su çox idi (S.S.Axundov); İRMAQ Siz ey könlüm kimi coşan irmaqlar; Günahsız göz yaşım sel kimi axır (S.Rüstəm); NƏHR (kl.əd.) Kür nəhri təbii halında axdığı zaman tam ortasında kiçik bir adacıq görünürdü (A.Şaiq).