Lüğətlərdə axtarış.

Mingəçevir kilsə kompleksi — 1946–cı ildə Mingəçevir SES–in tikintisi zamanı aşkarlanmış IV-VII əsrə aid alban kilsə kompleksi. Kilsə qədim zərdüşti məbədinin özülləri üstündə inşa edilmişdir. Mingəçevir kilsə kompleksinə daxil olan məbədlər birnefli bazilikaların Qafqaz Albaniyasında keçdiyi inkişaf yolunun parlaq nümunəsidir. Sadə və arxaik memarlıq quruluşuna malik olan məbədlərin inşa materialı, kostruksiyası və kompozisiya həllinə əsasən onların inşa tarixinin VI əsr sərhəddini keçmədiyi qeyd edilmişdir. Kompleksə daxil olan daha qədim tikili Mingəçevirdəki 1 №-li məbəddir. Bu məbəd 3 №-li qədim yaşayış yerinin birinci – aşağı təbəqəsində aşkara çıxarılmışdır. Plan baxımından həmin məbəd uzunluğu 19,4 metr, eni isə 7,7 metr olan dördguşəli tikilidir. Şərq divarları istisna olunmaqla məbədin qalan divarları qismən salamat qalmışdır. Bu məbədin xarakterik xüsusiyyəti şərq tərəfində altarın olmamasıdır. Bundan əlavə, 0.20 – 0.60 metr ölçülü cənub və qərb divarlarının saxlanmış hissələrində arxeoloqlar qapı yeri də aşkarlamamışlar ki, bu da girişin şərq tərəfdə yerləşdiyini göstərir.

Suaşıran — axının məcrasında yerləşən və üzərindən su axıb tökülən maneə (astana). Yalında (qurğunun yuxarı kənarında) xüsusi düzəldilmiş basqısız deşik və ya gözdən su axıb tökülən divar da suaşıran adlanır. Meliorasiya və hidrotexnikada külli miqdarda su buraxmaq, hidrometriyada isə kiçik su sərflərini ölçmək üçün tətbiq olunur. Divarın uzununa profilinin görünüşünə görə nazik divarlı, praktiki (təcrübi profilli və enli astanalı, məcrada yerləşməsinə və yalının planda görünüşünə müvafiq olaraq düz, çəp, əyrixətli və s. suaşıranlar var. Suyun axıb tökülmə şəraitinə görə suaşıranlar vakuumlu, vakuumsuz, yandan sıxılan, yandan sıxılmayan, suya batmış və batmamış olur.

Sudağılan və ya Şəhəryeri № 2— III–XIII əsrlərə aid yaşayış məntəqəsi və Mingəçevir şəhərində, Kür çayının sol sahilində, eyni yerdə yerləşən qəbiristanlıq. 1946–1953-cü illərdəki arxeoloji qazıntılar zamanı Sudağılanda erkən feodalizm dövrünə aid zəngin bir arxeoloji kompleks — alban yazısı olan məişət quruluşları və xristian kilsələri, Sasanilər və Ərəb sikkələrindən ibarət sikkələrin xəzinələri aşkar edilmişdir. Qazıntılar S. M. Qazıyevin rəhbərliyi ilə Azərbaycan Tarixi Muzeyinin ekspedisiyası tərəfindən aparılmışdır. Yaşayış məntəqəsində dulusçuluq sobaları, yaxınlıqdakı qəbiristanlıq ərazisindəki qablar və taxta qəbirlər, xristian məzarlığı və katakombalar aşkar edilmişdir. Demək olar ki, qəsəbənin mərkəzində məbəd quruluşlarına bitişik tikililər kompleksini təmsil edən bir türbə vardı. Qəbir istehkamı eni 3,5 m-dən çox olan kütləvi istinadgah divarları idi. Hər bir divarın bir hissəsi 72 m uzunluğa qədər açıldı. Qəsəbə əhalisi əsasən əkinçiliklə məşğul idi. Şimal tərəfdə Sudağılan, R. M. Vahidovun fərziyyələrinə görə, orta əsrlərdə yağış axınlarının eroziyası nəticəsində əmələ gəlmiş kiçik bir dik bir dərəyə qoşulur. Şərqdən, yaşayış məntəqəsi Bozdağ silsiləsinin qollarından biri olan Qaradağ dağı ilə məhdudlaşır.