Lüğətlərdə axtarış.

Oratoriya (lat. oratorium — «ibadət evi, dua etmək üçün yer») — birlikdə dua etmək və ibadət üçün nəzərdə tutulmuş müqəddəs yer və ya bina. Bütün gələnlər üçün açıq olan kilsələrdən fərqli olaraq, oratoriya müəyyən bir icma, kilsə hərəkatı və ya möminlər qrupu tərəfindən öz məqsədləri üçün istifadə olunur. Bu söz Roma Katolik Kilsəsində Oratoriyalılar və Salesiyalılar arasında geniş istifadə olunur. Roma Katolik Kilsəsinin kanon qanunu oratoriyanı müəyyənləşdirir və oratoriyanı özəl və fərqli olaraq bütün imanlılar üçün müəyyən bir zamanda açıq ola bilən xüsusi və ictimai bölür. «Oratoriya, müəyyən bir icma və ya inanclı bir qrupun bu yerə toplaşması üçün başqa bir dindarın səlahiyyətli bir keşişin razılığı ilə gələ biləcəyi yer üçün, Allahın ibadətgahının icazəsi ilə bir yer deməkdir.» Oratoriyalarda müəyyən xidmətlər yerli yepiskopun və ya kilsə icmasının başçısının icazəsi ilə həyata keçirilə bilər. Katolik Kilsəsinin Kanon Qanununa görə, oratoriyalar dünyəvi və məişət ehtiyacları üçün istifadə edilməməlidir: “Oratoriyanı ordinarariumun icazəsi olmadan dünyəvi məqsədlər üçün köçürmək olmaz” , “bunlar yalnız Allaha ibadət üçün nəzərdə tutulmalıdır və onlardan iqtisadi məqsədlər üçün istifadə qadağandır. Католическая Энциклопедия. 3. М.: Францисканцев.

Fratriya — qarşılıqlı nikah əlaqəsində olan bir neçə nəsilləri birləşdirən qəbilə bölgüsü idi. Bunlar çox vaxt bir nəslin sonrakı inkişafı nəticəsində yaranmışdı. Qəbilənin ən ilkin başlanğıcı azı iki nəslin mövcud birliyi şəklində olmuşdur. Nəslin və ya qəbilənin təsərrüfat fəaliyyəti ümumi təsərrüfat formasına – icmaya əsaslandığı üçün bunu həm də nəsli icma və ya arxaik icma adlandırırlar. Məlum olduğu kimi bütün ibtidai icma dövründə, yəni sinifsiz cəmiyyətdə əmək alətləri və istehsal vasitələri üzərində icma mülkiyyəti mövcud olmuşdur. Bu cür icmalar bir qayda olaraq qohumluq münasibətlərinə əsaslanırdı. Əmlak bərabərsizliyinin yaranması, qan qohumluğu əlaqələrinin sarsılması və ərazi əlaqələrinin yaranması nəticəsində nəsli icmalar kənd icmalarına və ya əkinçilik icmalarına çevrilirdi. Bu da öz dualizmi ilə seçilirdi. Belə ki, torpaq, otlaq və biçənəklər üzərində icma-kollektiv mülkiyyət saxlanılır, istehsal vasitələri üzərində isə ayrı-ayrı ailələrin xüsusi mülkiyyəti təşəkkül tapırdı. Deməli, ailələrin istifadə etdiyi əkin sahələri və otlaqlar icmaya məxsus idi.

Odlar yurdu — Vasif Adıgözəlovun 1988-ci ildə yazdığı (sözləri Rəfiq Zəka Xəndanındır) oratoriya. Əsər Azərbaycan xalqının keçdiyi keşməkeşli yolu musiqinin dili ilə dinləyiciyə çatdırır. Əsərə görə Vasif Adıgözəlov Dövlət Mükafatına layiq görülmüşdür. Odlar Yurdu oratoriyası ilk dəfə 1988-ci il martın 3-də Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasında səslənmişdir. Əsərə görkəmli dirijor R.Abdullayev dirijorluq etmişdir. Aparıcı, solistlər, xor və simfonik orkestr üçün yazılmış bu oratoriyanı Üzeyir Hacıbəyli adına Azərbaycan Dövlət Simfonik orkestri, Dövlət xor kapellası, Azərbaycan televiziyası və radiosunun xoru, solistlərdən xalq artisti Xuraman Qasımova, Əli Haqverdiyev və bədii qiraətçi Mikayıl Mirzə ifa etmişlər.