I прил. 1. сломанный 2. взломанный 3. оборванный, разорванный 4. разбитый, битый II в знач. сущ.; qırılmışlar! проклятые!
Полностью »f.sif. 1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş. Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdıl
Полностью »прич. 1. атӀай, атӀана галатай, атӀана аватай (мес. хтар); 2. хайи, хана кӀус-кӀус хьайи (мес. къапар); 3
Полностью »təcrübəsiz, sınaqdan çıxmamış, çətinlik görməmiş, bərkə-boşa düşməmiş adam haqqında işlədilən ifadə; ~ alnı əlhəd daşına dəyməyib
Полностью »yazıq vəziyyətə düşmək, nə edəcəyini bilməmək, əlacsız, çarəsiz qalmaq; ~ boynuburuq qalmaq.
Полностью »kiməsə münasibətdə səhvə yol vermiş suçlu, günahkar, təqsirkar adam haqqında işlədilən ifadə.
Полностью »f.sif. Qıvrım; qıvrım hala düşmüş. Kişinin üz-gözünü qıvrılmış qara tük basmış, yanaqlarını və alnını sarı bir ləkə tutmuşdu. S.Rəhimov.
Полностью »...Şən qəhqəhə və gurultularımızla … kollar və budaqlar arasında qısılmış quşları qaçırırdıq. A.Şaiq.
Полностью »f.sif. Qırışıq hala gəlmiş, qırışqırış olmuş. Hər kəs Bədircahanın qırışmış üzünə baxsaydı, yəqin ki, sual edərdi özözündən, görəsən, bu zənən nə fiki
Полностью »...kəsilmiş; qayçılanmış, qırxılı. Qırxılmış baş. Qırxılmış qoyun. – Qışda şiddətli soyuq təsirindən qırxılmış başlar donub nə ölü olurlar, nə diri. C.M
Полностью »BOYUN (başı bədənə birləşdirən hissə) Fərid boynundakı qalstuku açdı, Qaragiləyə uzatdı (M.İbrahimov); BOĞAZ [Həmzə:] Çox bədəbəd eləsə, sallam ipi bo
Полностью »BOYLU I sif. Ucaboy, boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Sona hündür boylu, gülümsər, gözəl, tən yerişli, şux gülüşlü bir qız idi (C.Cabbarlı). BOYLU II sif.
Полностью »1 прил. 1. рослый, высокий. Boylu oğlan рослый мальчик, boylu ağac высокое дерево 2. стройный. Boylu çinarlar стройные чинары 3. тех. башенный. Boylu
Полностью »I сущ. 1. шея. Boynunu qucaqlamaq обнимать за шею 2. ворот одежды 3. устар. пара (рабочих быков, буйволов) 4. увал (вытянувшаяся в длину возвышенность
Полностью »...Şəmkir, Şuşa) araba və ya kotana qoşulan cüt öküz, kəl. – Üş boyun qoşmuşdux, gənə yoxuşu çıxa bilmirdix’ (Ağdam); – Yerə baxır, dayna, elə yer olur
Полностью »...(Şəki) II (Bolnisi, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Şəmkir, Tovuz, Yevlax) bax boyl. – Getdim boylu gördüm kün. Asdan hələ yater (Qazax); – Boylu sizə danışar
Полностью »sif. Ucaboy, boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Boylu oğlan. – [Kompozitor] boylu … bir adamla qarşılaşdı. İ.Əfəndiyev. // Uca. Boylu çinar budaq atmış, qol
Полностью »is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu
Полностью »прич. 1. qanadı qopardılmış (qırılmış); 2. məc. qol-qanadı qırılmış (kəsilmiş).
Полностью »...qırılmış; 2. dağıdılmış; 3. məc. gücdən salınmış, taqətdən salınmış; qırılmış (müqavimət).
Полностью »...sınığı olan; sındırılmış, qırılmış; sınıq, qırıq; ~ rib tib. qırılmış qabırğa
Полностью »n sınma; qırılma; sınmış / qırılmış yer / hissə; a ~ in the gas pipes qaz borularında sınmış / qırılmış yer
Полностью »1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik. 2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri. Çaynikin qopuğu
Полностью »прич. 1. qırılmış, sındırılmış, sınmış, sınıq; 2. əzilmiş, əzik; zədələnmiş, zədəli.
Полностью »прич. 1. arası kəsilmiş, kəsilmiş, dayanmış; 2. üzülmüş, qırılmış; 3. saxlanmış, dayandırılmış.
Полностью »...deşilmiş, deşik-deşik olmuş; 2. yarılmış, doğranmış, sındırılmış, qırılmış.
Полностью »