orta əsrlərdə islam ölkələrində cümə, bayram və b. əlamətdar günlərdə məsciddə hökmdarın adına oxunan dua, hitq; hökmdarın tərəfindən, Quran ayələri
Полностью »[ər.] сущ. дин. хутба (хатибди минбердай жемятдиз ийидай несигьат гудай гафар, рахунар).
Полностью »ə. 1) cümə, bayram və s. günlərdə məsciddə dini məzmunda söylənən nitq; 2) kitab və ya məqalənin başında gözəl xətlə yazılmış müqəddimə
Полностью »is. [ər.] din. Xətibin minbərdən camaata xitabən söylədiyi nəsihətamiz sözlər, nitq. Əmir İnanc xətibin qulağına pıçıldadıqdan sonra xətib təzə səfərb
Полностью »sif. Rütbəsi olan, müəyyən rütbə sahibi olan. Əbülfət mirzə qapını açan kimi qarşısında böyük rütbəli bir İran məmurunu və iki nəfər də polis nəfərini
Полностью »прил. къуба алай, тагъ алай (авай), элкъвей таж хьтин кӀукӀ авай (мес. мискӀин).
Полностью »sif. Damı, səqfi yarımkürə (qübbə) şəklində olan; qübbəsi olan. Qübbəli bina. – …Turşsu çeşməsinin başında qırmızı qübbəli ağ çadır dayanmışdı. S.Rəhi
Полностью »sif. Cübbə geymiş. Bir çılpağı min cübbəli soya bilməz. (Ata. sözü). Ayaq üstə dolaşan şal sarıqlı, qısa cübbəli gənc bir əxi Mirzə Əbdülvahaba yer gö
Полностью »...kilsəsində yüksək (papadan sonra birinci) ruhani rütbəsi, habelə bu rütbəni daşıyan şəxs. Kardinal rütbəsi.
Полностью »...ölkədəki pravoslav kilsəsinin yüksək ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan şəxs.
Полностью »...dövlətlərin quru qoşunlarında yüksək general rütbəsi; habelə bu rütbəni daşıyan adam.
Полностью »XÜTƏBA’ ə. «xətib» c. 1) xütbə oxuyanlar; 2) gözəl danışanlar; natiqlər; 3) nişanlılar.
Полностью »Xütbə; xətibin minbərdən camaata xitabən söylədiyi nəsihətamiz sözlər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Полностью »ж köhn. 1. moizə, vəz etmə, xütbə; 2. məc. nəsihət; 3. məc. yayma, təbliğ etmə.
Полностью »n 1. moizə, xütbə, vəz etmə; 2. məc. nəsihət, öyüd, öyüd-nəsihət; to deliver a ~ nəsihət / öyüd vermək
Полностью »ə. 1) məclisdə xütbə söyləmə; xətiblik; 2) səlis nitq söyləmə; 4) nitq, məruzə və s. söyləyən adamın arxasında durduğu kürsü; tribuna.
Полностью »is. [ər.] Məsciddə xütbə oxuyan din xadimi. Xətib minbərdən yerə düşməmiş, əhali hakimi və xətibi gözləməyərək məsciddən çıxdı. M.S.Ordubadi. // köhn.
Полностью »is. [ər.] Məscidlərdə: vaizin, xətibin çıxıb vəz, xütbə oxuduğu pilləli kürsü. [Yaşlı kişi:] Şeyx Yəhya minbərə qalxıb moizəsini başladı. S.Hüseyn. [A
Полностью »MİNBƏR (məsciddə xütbə oxunan kürsü, yer) Xətib isə birbaş xalqın cərgələrini yarıb minbərə çıxdı (M.S.Ordubadi); TRİBUN O zaman əlli-altmış nəfər qar
Полностью »preach1 n moizə, vəz etmə, xütbə preach2 v 1. vəz / vaizlik etmək, moizə etmək; təbliğ etmək, yaymaq (nəzəriyyəni və s.); to ~ Christ xristianlığı təb
Полностью »...da, suda da; Şən, fərəhli yaşaram (M.Dilbazi); XAK Ani-vahiddə xütteyi-Şirvan; Oldu, səd heyf, xak ilə yeksan (M.Ə.Sabir); QUBAR (kl.əd.) Bir gün düş
Полностью »