Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti

  • MEYRƏNSƏ

    Birinci hissəsi “günəş” deməkdir, ikinci hissəsi isə “qadın” mənası verir, mənası “qadınların günəşi (yəni ən gözəli)” deməkdir

    Tam oxu »
  • MEYVƏ

    Farscadır, yemiş, söyüd ifadəsi “meyvə ağacı” kimi başa düşülüb. Yemiş “meyvə” demək olub. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • MEYVƏCAT

    Meyvə ərəbcədir, cat isə çoxluq bildirir “meyvələr” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MEZOFİL

    yun. mesos – orta + yun. fileo – sevmək

    Tam oxu »
  • MEZOFİT

    yun. mesos – orta + yun. phytón – bitki

    Tam oxu »
  • MEZOİQLİM

    yun. mesos – orta

    Tam oxu »
  • MEZOLİT

    yun. mesos – orta + yun. lithos – daş

    Tam oxu »
  • MEZORELYEF

    yun. mesos – orta + lat. relevo – qaldırıram

    Tam oxu »
  • MEZOSFER

    yun. mesos – orta + yun. sphaira – təbəqə

    Tam oxu »
  • MEZOZOY

    yun. mesos – orta + yun. zoo – həyat

    Tam oxu »
  • MƏCİD

    Ərəbcə səcdə (qılmaq) sözü ilə qohumdur. “Səcdə yeri” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏCLİS

    Ərəbcə iclas sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏCRA

    Ərəb sözüdür. Ehtimal ki, “proses” mənasına uyğun gələn cərəyan, eləcə də “baş verən əhvalat” mənasını əks etdirən macəra sözü ilə kökdaşdır

    Tam oxu »
  • MƏDƏ

    Ərəbcədir, bizdə qursaq sözü işlədilib. Tuva dilində “kodu” deyirlər ki, bu da quyu sözü ilə bağlıdır

    Tam oxu »
  • MƏDƏD

    Ərəbcə imdad (kömək) sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏDƏNİ

    Mədinə (şəhər adı) sözü ilə qohumdur. “Mədinədən olan şəxs” deməkdir. Mədinə ərəbcə “şəhər” deməkdir

    Tam oxu »
  • MƏDRƏSƏ

    Ərəbcə dərs, idris, tədris, müdərris sözləri ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏFRUZ

    Ərəbcə “seçilib götürülmüş, bəyənilmiş” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏFTİL

    Farslarda və ərəblərdə məftul kimi işlədilir. Ərəbcədən alınma sözdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏĞMUN

    Ərəbcə məğbun (aldadılan, aldadılmış) sözünün təhrifidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏĞRUR

    Ərəbcə qürür sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏĞŞUŞ

    Ərəbcə iğtişaş sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏĞZ

    Bu, ərəbcədir, bizdə öy (ay) kəlməsi işlədilib. İndi də “sözümün öyü var” deyirik. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHBƏS

    Ərəbcə həbs, məhbus sözləri ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHBUS

    Ərəbcədir, həbs sözü ilə kökdaşdır, türk dilində onun yerinə tusdaq (əsli: tut və saxla), tutqun sözləri işlədilib

    Tam oxu »
  • MƏHDUD

    Ərəbcə hədd, hüdud sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHƏBBƏT

    Ərəbcə həbib, məhbubə kimi sözlərlə eyni kökə malikdir. “Dost, əziz” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • MƏHƏMMƏD

    Ərəbcə həmd, həmid, əhməd, mahmud sözləri ilə qohumdur. “Bə­yən­mək, seçmək” anlamı ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • MƏHƏRRƏM

    Qəməri təqvimlə ay adıdır, mənası ərəbcə “haram” deməkdir (bu ayda müharibə etmək haram bilinirmiş). (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • MƏHİN

    Farscadır mah “ay” mənasını bildirir. “Aya bənzəyən gözəl”, “böyük” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHİNBANU

    “Böyük xanım”, “gözəl ay” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHKƏMƏ

    İtalyan sözüdür, bizdə onun yerinə qısqıc (sıxıcı) işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHLUL

    Ərəbcə həll (suda həll olunan) sözü ilə qohumdur. Təhlil sözü ilə də kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHRUM

    Ərəbcə haram sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHRUZ

    Mah (f) və əruz (ə) sözlərindən əmələ gəlib, “ay bəniz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHSUD

    Ərəbcə “həsəd olunan” (məsud isə xoşbəxt) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHYƏDDİN

    “Dinin mahiyyəti” deməkdir, ərəb mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏHZUN

    Ərəbcə hüzn (həzin) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏXARİC

    Ərəbcə məxrəc, xərc, xaric sözləri ilə eyni kökə malikdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏXDUM

    Ərəbcədir, cəm forması məxadim kimidir, “ağa” deməkdir. Məxdumqulu “Ağaqulu”dur. Ruhani şəxslərə də hörmət əlaməti olaraq “məxdum” deyiblər

    Tam oxu »
  • MƏXƏZ

    Ərəbcə əxz (eləmək) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏXRƏC

    Ərəbcə xərc, ixrac, məxaric, xaric sözləri ilə qohumdur. Ruslar ona riyazi anlamda “знаменатель” deyirlər

    Tam oxu »
  • MƏXZ

    Ərəbcədir, əxz (etmək) sözü ilə qohumdur, “əldə etmək, götürmək” mə­na­la­rın­da işlədilir. (Bəşir Əhmədov

    Tam oxu »
  • MƏKTƏB

    Ərəb mənşəlidir, katib, məktub, kitab sözləri ilə eyni kökə malikdir, “yazı” anlayışı ilə bağlıdır. Füzuli məktəbi kimi ifadələr школа sözünün tərcümə

    Tam oxu »
  • MƏQBƏRƏ

    Ərəbcə qəbir sözü ilə qohumdur, mavzoley sözünü əks etdirir. Tabut (гроб) və məqbərə (гробница) mənaca yaxın sözlərdir

    Tam oxu »
  • MƏQSƏD

    Ərəbcə qəsd sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏLAHƏT

    Ərəbcədir, “cazibəli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

    Tam oxu »
  • MƏLAKƏ

    Ərəbcədir əsli məlaikədir, mələk sözünün cəmidir. “Elçi”mənasında işlə­di­lir, “Allahın buyurduqlarını bəndəyə çatdıran” deməkdir

    Tam oxu »
  • MƏLƏS

    “Turşaşirin” (kəmşirin) deməkdir. Metis sözünün təhrifi ilə bağlı ola bilər. Metis ərəbcə “dönmə” deməkdir

    Tam oxu »
  • MƏLİK

    Ərəbcədir, “şah” deməkdir. Məlikə isə şahın arvadına deyiblər. Deməli, Məlakə və Məlikə müxtəlif sözlərdir

    Tam oxu »