Ərəbcədir, əlil sözü ilə kökdaşdır, “şikəst” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ər. məlum – «bilinən», «bəlli olan» sözlərinin cəm halı
Ərəbcə lənət, ləin sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədim forması əmik kimi qeydə alınıb. Deməli, əmmək feili əsasında yaranıb. Əmcək şəklində də işlədilir
Ərəbcə mülk sözü ilə kökdaşdır, “başqasının mülkü olan”, “başqasının tabeliyində olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə əmr sözü ilə qohumdur, “əmri icra edən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nəf (qazanc, fayda)və mənfəət sözləri ilə qohumdur, mənası “fayda”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə məna sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nifrət sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Türkmən dilində buna “qıstırğıc” deyirlər, qısmaq və sıxmaq sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə nəhs (bizdə nəs kimi işlədilir) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Mənimkini özümə ver” deyirik. Sözün kökü mən əvəzliyidir. –im yiyəlik hal şəkilçisidir, -ki şəkilçiləşmiş əvəzlikdir
Mən əvəzliyi yiyəlik halda işlədilib, hal şəkilçisi öz funksiyasını itirib və -sə şəkilçisi mən-im sözünü feilə çevirib
“Hazır şeyə sahib olmaq”, “hazır şəkildə verilən biliyi, yadda saxlamaq və tətbiq etmək” deməkdir. Mən əvəzliyi, yiyəlik hal şəkilçisi (-im) və feil
Ərəbcə mənzərə, nəzər sözləri ilə qohumdur. “Nəzəri (diqqəti) cəlb edən”, “görünüş”, “surət” deməkdir
Ərəbcədir. 1. Dəniz heyvanlarından biridir. 2. Onun daşlaşmış əhəng çöküntüsündən hazırlanmış məmulatıdır (muncuq və s
Farscadır, mərd sözünün cəm formasıdır (“mərdlər” deməkdir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca mərdom (adam, kişi) və azar (əzab verən) sözlərindən əmələ gəlib, xəstəlik mənasını ifadə edir
Mərət qalmaq şəklində qərb dialektində işlədilir, mərət “dəhşətli, ölü” mənasında işlədilir. “Avesta”da mərəta, hind dilində mrəts formalarında mövcu
Fars dilindən keçib, bizdə onun yerinə siçanotu işlədilib. Mərg (морг) bir çox dillərdə işlədilir və “öldürmək” (ölmək) anlayışı ilə bağlıdır
Ərəbcə rəhm, rəhmət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Yunan mənşəli sözdür, “daş” deməkdir (mramor da buradandır). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xoşa gələn”deməkdir, “razi” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə səf (cərgə, düzülüş) sözü ilə qohumdur, bizdə arıc sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, mənası “başlanğıc” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə sual sözü ilə kökdaşdır. Misal (bu se hərfi ilə yazılır) sözü ilə eyni kökə malik deyil, əmsal sözü misal kəlməsinin cəmidir (misal və əmsal qo
Məsih (İsa peyğəmbər belə adlanır) sözü ilə qohumdur, sifətdir (“İsaya aid olan”, yəni “İsəvi” deməkdir)
Ərəbcə sakin, məskun, sükunət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə sülh, islahat sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “məsum Əli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə israf, sərf, təsərrüfat sözləri ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə olan məzhəb sözünün qərb dialektlərində işlədilən formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Məst sözündəndir, “xumarlanan”, “sərxoş halda olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xoşbəxt” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xoşbəxt” deməkdir. Məsud sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Məşhəd şəhərinin adı ilə bağlıdır, bu isə şəhid kəlməsi ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir, müşavir sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, bizdə aşlıq işlədilib, aşbaz yerinə aşçı, xörək qabı yerinə aşıc işlədilib. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə təb, mətbəə sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Maqazanik bunu fars mənşəli hesab edir (mətris kimi verib) və “hərbi-səngər” mənasında açıqlayıb. Bizdə “daldalanma” mənasını əks etdirir
Qərb dialektlərində mətih (dadmaq) sözü var. Məta (cəmi: əmtiə) sözünün təhrifindən ibarətdir. (Bəşir Əhmədov
Ərəb mənşəlidir “möhkəm, dözümlü” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mete (e.ə 209-174) adının son saiti dəyişmiş formasıdır. Metə hun (çin dilində: hunq) dövlətinin başçılarından olub
Ərəbcə tələbə, tələb sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə vacib sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “zəhmli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Bu sözün iki yozumu var: 1. Ərəbcə zühur sözü ilə bağlıdır, “zühür etmiş”, “meydana çıxmış” deməkdir
Ərəbcədir, qəbirdən fərqli olaraq, burada müqəddəs şəxslər dəfn edilirmiş. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə üzr sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars sözüdür, bizdə dingə işlədilib. Dingil isə “ox”deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)