is. [ər.] köhn. Əymə, çevirmə, meyil etdirmə, yönəltmə
is. [ər. “tifl” söz. cəmi] klas. Uşaqlar, tifillər. Bunlar bizim zükur və ünas ətfalımıza mürəbbi olurlarmı? M
sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam
is. Ətiacı adamın hərəkəti, xasiyyəti. Ətiacılıq etmək. – Gah [Hüseyni] hər kəsə yazığı gələn, qarışqanı belə incitməkdən çəkinən bir rəhmdil olur, ga
sif. köhn. dan. Döşü, qolları, qıçları açıq qadın, ya qız haqqında. Mən elə dərd çəkirəm, elin qız-gəlinini ətiaçıq görəndə mənim ürəyim cızıldayır
sif. [ər.] Qədim, köhnə, əski. □ Asari-ətiqə – bax asar. // İs. mənasında. Qədim şey, tapıntı. Misir ətiqələri ilə uğraşan alimlər ehramlarda, mədfənl
is. [ər.] 1. Gözəl iy, rayihə. Çiçəklərin ətri. – Qərənfil açdı, getdi; Ətrini saçdı, getdi; İstədim qucam yarı; Əlimdən qaçdı, getdi
is. [ər.] bax ətir 1-ci mənada
“Ətirləmək”dən f.is
f. Ətir vurmaq. Yaylığını, saçını ətirləmək
“Ətirləndirmək”dən f.is
f. Ətir saçmaq, ətirlə doldurmaq. Sübhün təmiz havası, güllərin və çiçəklərin qoxusu otağı ətirləndirdi
“Ətirlənmək”dən f.is. Pərvaz həmişəki kimi şıq geyinmişdi və həmişəki kimi də pərt və məyus idi. Lakin məyusluğuna baxmayaraq, yenə də ətirlənməni unu
1. qayıd. Özünə ətir vurmaq, özünü ətirləmək. [Şəmsiyyə] üz-gözünü yumuş, yenidən ətirlənmişdi. M.İbrahimov
sif. 1. Özündən ətir saçan; rayihəli. Ətirli çiçəklər. Ətirli otlar. – Bu bağçalarda ev sahibləri ətirli güllər və çiçəklər əkmişdilər
is. [ər. ətr və fars. şah] bot. Ətirli yarpaqları olan çoxillik çiçək (əksərən otaqlarda becərilir). Ətirşah zəngin qolbudaqları olan, gövdəsinin aşağ
bax atlaz. Ətlas nimtənəli, ipək köynəkli; Üstü-başı tirmə şallı Sənəm, gəl! Xəstə Qasım
“Ətlənmək”dən f.is. Tədqiqatlarımıza görə camışlarda tezyetişgənlik, ətlənmə, daha doğrusu, diri çəkinin artması … iş heyvanlarında olduğu kimidir
f. Ətə dolmaq, kökəlmək. Yayda göyə buraxılan heyvanlar ətlənir. – [Şahın] sifəti o qədər ətlənmişdi ki, göyəm çərdəyi boyda gözləri güclə görünürdü
“Ətləşmək”dən f.is
f. 1. Ətə dönmək, ət kimi olmaq. 2. Qalıb yumşalmaq, çürüməyə başlamaq. Armud ətləşmişdir. Qovun ətləşdi
sif. 1. Ətcə dolğun; kök, ətli-canlı. [Kərim baba] yaşlı olduğu halda, daima açıq, geniş çöllərdə yaşamış bu adamın üzü ətli, yanaqları qıpqırmızı, vü
sif. Kök, dolğun və iri. Ay keçdi, il dolandı, Araz böyüdü, ətli-canlı, yaşına görə irigövdəli bir oğlan oldu
sif. Dolğun, sağlam
is. aşp. Ətlə düyü qarışdırılaraq bişirilən çilov
sif. Kəsilmək (əti yeyilmək) üçün saxlanılan. Ətlik mal. – Öküzün cütə getməyənini ətlik adına satarlar
sif. k.t. Ət və piy verən, ət və piy əldə etmək üçün saxlanılan. Ətlikpiylik donuz
sif. k.t. Ət və süd verən, ət və süd əldə etmək üçün saxlanılan. Ətliksüdlük camış
is. Ətli heyvanın hal və keyfiyyəti
is. köhn. Çörək. Yanmış ətmək yeməz idin əsla. M.Ə.Sabir. [Birinci işçi:] Bunu gördükdə hər insan utanır? Bu qabarlar sizə ətmək qazanır! H
is. məh. Tüklənməmiş quş balası; ətcəbala
is. [ər. “tərəf” söz. cəmi] 1. Cəhətlər, tərəflər. 2. Dörd tərəf, yan-yörə; hər tərəf. Ətrafına göz gəzdirmək
sif. Müfəssəl, hərtərəfli, təfsilatlı, geniş. Ətraflı məktub. Ətraflı izahat. // Zərf mənasında. Ətraflı məlumat vermək
zərf Çox ətraflı. Lakin bu xüsusda ətraflıca düşünmək lazım idi. T.Ş.Simurq. Hər kəs ətraflıca mülahizə olunmuş müəyyən bir fikir ilə gəlsin
is. [ər. “türk” söz. cəmi] klas. Türk elləri, türk tayfaları, türk ölkələri. “LeyliMəcnun” əcəmdə çoxdur; Ətrakdə ol fəsanə yoxdur
sif. Ət rəngində olan. Ətrəngi corab
is. [ər. “ətr” söz. cəmi] Ətirli maddələr, ətirlər. Ətriyyat mallarına ətirlər, odekolonlar, xoşiyli sular və qeyriləri daxildir
sif. 1. Arıq, əti az. Ətsiz qoyun. 2. Ətdə bişməmiş, əti olmayan. Ətsiz xingal. Ətsiz xəmiraşı. Ətsiz şorba
“Ətsizləmək”dən f.is
f. 1. Arıqlamaq, ətini tökmək. Qışda qoyunlar ətsizləşir. 2. dan. Ürəyi ət, ətli xörək istəmək. Axır vaxtlar lap ətsizləmişəm
is. 1. Arıqlıq. 2. Ət olmaması, ət qıtlığı. 3. Xörəkdə ət olmaması
is. aşp. 1. Əti qaynadıqdan sonra hasil olan yağlı və qidalı su; bulyon. 2. Bozbaş
is. [ər.] köhn. 1. Ətirli şeylər, ədəvat və s. satan adam. Elm və maarif … hamının arasında yayılmalıdır, çoban da, əkinçi də, tacir də, əttar da nazi
is. köhn. Əttarın işi, sənəti, peşəsi. Əttarlıq etmək. – [Mirzə Turab:] …Amma [İsmayıl bəyin] nə həkimlikdən başı çıxır, nə də əttarlıqdan
is. [ər.] Etdiyi əməlindən peşman olub tövbə etmə, bir daha etməyəcəyinə söz vermə. Tövbə, əttövbə, xəta rahinə getdiklərimə; Bilib etdiklərimə, bilmə
sif. Çox ağır təsir edən, insanda dəhşət oyadan. Hanı o buzlu Sibirə doğru uzanan boz geyimli dustaqların ətürpərdən qandal səsləri? M
bax ətürpərdən
is. [ər. “tövr” söz. cəmi] Davranış, adamlarla münasibət. Cəhd eylə, sən ancaq nəzəri-xalqda pak ol; Məxluqu inandır; Xasiyyətin od olsa da, ətvarda x
sif. Ət yeməyən, kəsilmiş heyvan ətini yeməyən