is. [fars. abduq] Ayran. [Qız] kuzədən su töküb ovduq düzəltdi və Musa kişi ilə Firidunun qabağına qoydu
sif. Tez ovulan, kövrək
“Ovxalamaq”dan f.is
bax ovuşdurmaq. Beli ovxalamaq. – O, gündən qamaşan gözlərini ovxalayıb ətrafına baxdı. M.Hüseyn. [Zəhra] bir qədər gözlərini ovxaladı və dərhal geyin
“Ovxalanmaq”dan f.is
1. bax ovuşdurulmaq. 2. Ovulub tökülmək. Neçə-neçə varağın kənarı; İllərin ağırlığına dözməyib, ovxalanıb toz olub
“Ovxalatmaq”dan f.is
bax ovuşdurmaq. Kürəyini ovxalatmaq
is. Ovuntu, qırıntı; ovulmuş, ovulub tökülmüş şeylər
is. [ər. “vəqt” söz. cəmi] 1. klas. Vaxt, zaman. Bilmədin halını, bihudə keçirdin ovqat. Füzuli. Onunçün bir ovqat teleqrafları çap etməklə, gələcəkdə
sif. Kefi, əhvalı, pozğun, çox pərt, dilxor
is. Pozğunluq, kefsizlik, pərtlik, dilxorluq. [Kor Seyid] nə acı bir söz söyləyir, nə də ovqattəlxlik eləyir
is. 1. Ov heyvanları və quşları çox olan yer, ov yeri. Ovlaqda quş vurmaq. – Yoxsa ən yaxşı ovlaqdan da nabələd ovçu əli ətəyindən uzun qayıdar
“Ovlamaq”dan f.is
f. 1. Ov vurmaq, şikar etmək. Dovşan ovlamaq. – [Dəlilər] səhərdən kövşəndə ceyran ovlayırlar. “Koroğlu”
“Ovlanmaq”dan f.is
məch. Ov vurulmaq, şikar edilmək. Çoxlu dovşan ovlandı. // Balıq tutulmaq. Hər gecə 40 sentner balıq ovlanmışdı
1. “Ovmaq1”dan f.is. 2. sif. Ovulmuş, narınlaşdırılmış, narın edilmiş. Qarakişi … iri-iri doğrayıb cibinə yığdığı qəzetdən bir parça çıxarıb arasına o
“Ovmaq2”dan f.is
is. dan. Geniş yayılmış yoluxucu xəstəlik
is. məh. Qarın ağrısı; sancı
is. Çox ovuşdurulmuş bərk xəmirdən bişirilən və kəsərkən, yeyərkən asan ovulan kövrək fətir. Ovmafətir bişirmək
bax ovuşdurmaq. [Camadar] başladı mənim canımı ovmağa, sora da kisələməyə. C.Məmmədquluzadə. …Səriyyə gözlərini ovub ətrafa baxdı… M
f. 1. Ovulmuş hala salmaq, narın etmək, narınlaşdırmaq. Maxorkanı ovmaq. – Xalıqverdi kişi köhnə məndulə kisədən tənbəki çıxarıb ovcunda ovdu
bax övsaf
ovsanadan çıxarmaq – edilən yaxşılığa, köməyə qiymət verməmək; unutmaq, qiymətdən salmaq. Yaxşılığımı ovsanadan çıxardı
is. [fars.] Dəvə noxtası. Dəvə tanınmasa, ovsarı tanınar. (Ata. sözü). Dağların başından keçəmmir karvan; Ovsarı əlində ağlayır sarvan
“Ovsarlamaq”dan f.is
f. 1. Dəvənin başına ovsar keçirmək, dəvəni noxtalamaq. Dəvəni əvvəl ovsarla, sonra Allaha ismarla. (Məsəl)
“Ovsarlanmaq”dan f.is
məch. Başına noxta keçirilmək, noxtalanmaq. Dəvə ovsarlandı
sif. Noxtalı, başında noxta olan (dəvə haqqında)
is. [fars. əfsun] Sehr, cadu, pitik. İlan əvvəl ovsun oxuyanı öldürər. (Ata. sözü)
is. köhn. Ovsunçuluqla məşğul olan adam; cadugər, pitikçi. [Mürsəl:] İlan ovsunçudan qorxan kimi [Veysəl] də məni görəndə dili girir qarnına
is. Ovsunçunun işi, peşəsi; cadugərlik, pitikçilik
“Ovsunlamaq”dan f.is
f. Mövhumatçıların təsəvvürüncə: ovsunla özünə tabe etmək, öz təsiri altına almaq. [Vahimə] istəsə ilanı da ovsunlayıb yuvasından çıxardar
“Ovsunlanmaq”dan f.is
məch. Mövhumatçıların təsəvvürüncə: ovsunla özünə tabe edilmək, təsiri altına alınmaq
sif. Ovsun edilmiş, sehirli, cadulu
is. Su, şəkər və sirkədən (və ya limon turşusundan) hazırlanan sərinlədici içki; şərbət. Ovşala içmək
is. dan. Sağımdan əvvəl heyvanların, əsasən qaramalın əmcəklərini sığallama, ovuşdurma. □ Ovşara gətirmək – bax ovşarlamaq
“Ovşarlamaq”dan f.is. Ovşarlama üsulu ilə sağmaq nəticəsində Həcər arvad hamıdan tez, hamıdan çox süd sağırdı
f. Sağımdan əvvəl heyvanların, əsasən qaramalın əmcəklərini sığallamaq, ovuşdurmaq, ovşara gətirmək. Bu arvad inəyi adi sağıcılar kimi sağmır, ovşarla
is. 1. Əlin barmaqlar və ayadan ibarət hissəsi, əlin içi. Ovcunda saxlamaq. – …Mən ixtiyarsız ovcumu açdım və quşcuğaz da şad bir səslə uçub getdi
sif. və zərf Ovuclayaraq, ovuclarla, ovuc dolusu. [Nəbi:] Ovuc-ovuc içək düşmən qanını. “Qaçaq Nəbi”
“Ovuclamaq”dan f.is
f. Ovucla götürmək, ovcunu ya ovuclarını doldurub götürmək. Arpanı ovuclamaq. – Suyu bulaq gözündən ovuclayıb içməyə öyrəşmiş mən bu təmli, qazlı sula
“Ovuclanmaq”dan f.is
məch. Ovucla götürülmək