icb. Yüyürməyə, qaçmağa, iti getməyə məcbur etmək; çapdırmaq
zərf dan. Yüyürərək, yüyürə-yüyürə, qaçaraq, qaça-qaça, tez, cəld. Düşmən piyadası … yüyürübbə qoşaraq … çalaçuxurlara yığılıb dolur
is. 1. Yeni ayaq tutmağa başlayan uşağın tez və yaxşı yeriməyi öyrənməsi üçün xüsusi quruluşlu arabacıq
1. “Yüyürüşmək”dən f.is. 2. is. Qaçış yarışı. Yüyürüşmədə birincilik qazandı
qarş. Hamı birdən yüyürmək, qaçmaq, yüyürərək gəlmək. Balaca uşaqlar gülər sifətləri ilə biqeyd bağın xiyabanlarında qışqırtı ilə yüyürüşürlər
say 1. Doxsan doqquzdan sonra gələn rəqəm – 100. Yüz manat. Yüz nəfər. Yüz faiz. Yüz addımlıqda. On dəfə on yüz elər
Mürəkkəb sözlərin əvvəlində bir şeyin yüz vahiddən ibarət olduğunu bildirir; məs.: yüzmanatlıq, yüzfaizlik, yüznəfərlik
zərf 1. Hər birinə və ya hər dəfəsinə yüz. Hər yeşiyə yüz-yüz yumurta yığılmışdır. 2. Yüzlərcə, yüzlərlə sayılacaq qədər çox
is. tar. İnqilabdan əvvəl Azərbaycan kəndlərində kənd icması tərəfindən seçilən inzibati vəzifə sahibi
is. tar. Yüzbaşı vəzifəsi, rütbəsi
bax yüz-yüz
dan. bax ishalotu
sif. 1. Yüz il davam etmiş, bir əsrlik. Yüzillik dövr. Yüzillik müharibə. 2. Yüz illiyə həsr edilmiş, yüz ilin tamam olması ilə əlaqədar olan
sif. Bir şeyin sayca çoxluğunu bildirir. Yüzlərcə adam. Yüzlərcə turist gəlmişdir
1. sif. Yüz vahidlə ölçülən. Yüzlük lampa. 2. is. Yüzmanatlıq kağız pul. [Mərcan bəy:] Paho, nə danışırsan? İki min manat iyirmi dənə yüzlük eləyir
bax yüzlük 2-ci mənada
“Yüz”dən sıra s. Yüzüncü adam. Yüzüncü ev. Yüzüncü vərəqə
Azərbaycan əlifbasının otuz ikinci hərfi. bax ze
is. [fars.] mus. Tarda bir pərdə. Mirzə Sadıq tarın qoluna zabil pərdəsini əlavə etmişdir. Ə.Bədəlbəyli
is. [ər.] Ordu və donanmada komanda heyətinə mənsub şəxs. Zabit rütbəsi. Zabitlər klubu. – Axırımcı teleqraf xəbərlərindən aşkar olur ki, Trablisdə os
is. [ər.] 1. Qayda, qanun, nizam, intizam. [Divanbəyi:] Barı bu işin şükranəsinə nizamə tabe olun, əgərçi heç nizamı və zabitəni anlamırsınız
sif. Zabitəsi olan, nizam və intizam tələb edən, çox ciddi və tələbkar olan, nüfuz və təsir gücünə malik olan
is. Zabitəli olma, zabitəli adamın xassəsi
sif. Zabitəsi olmayan, sözü keçməyən, tələbkar olmayan. Zabitəsiz adam
is. Zabitənin, ciddiyyətin, tələbkarlığın, nüfuzun olmadığı hal
is. hərb. Zabit rütbəsi. Mən zabitliyə bir adi soldat ikən nail olmuşam. M.S.Ordubadi. [Sona:] Yaxşı, biz zabitliyə kimi təyin edək? H
[rus. зачёт] Ali və orta ixtisas məktəblərində tələbələrin biliyini yoxlama növü. Zaçota hazırlanmaq
is. [ər.] 1. Şey. Hər zad. Heç zad yoxdur. – Nə şirindir məhəbbəttək zad olmaz; Ölənədək könül ondan yad olmaz
[fars.] Əsil mənası “doğulmuş, törəmiş” olub: 1) adətən isimlərə qoşularaq onların əslini, kimdən törədiyini, nəslini bildirir; məs
is. [fars.] klas. Oğul, övlad. Duruyor oxşamaya zadəsini; Sevgili, nazlı xudadadəsini. M.Hadi
top. [fars.] Hakim sinfin yüksək kübarlar təbəqəsi, əsilzadələr; aristokratiya. …Bağdadda dul qadınlar və öz ərlərindən intiqam almaq istəyən zadəgan
zərf Zadəgan kimi, ağa kimi; ağacasına, kübarcasına
is. 1. Əsilzadəlik, əyanlıq, kübarlıq, aristokratlıq. 2. məc. Nəciblik, alicənablıq; nəcib hərəkət
is. [fars.] klas. Qara qarğa. [Aşıq Hüseyn:] Hüseyn düşsə cananından uzağa; Şeyda bülbül tənə vurar o zağa… Aşıq Hüseyn
is. [ər. zac] kim. Bəzi metalların sulfat duzu
is. Qılıncı, bıçağı itiləyərək verilən cila, parlaqlıq. // Ümumiyyətlə silaha verilən cila, parıltı
zağ-zağ əsmək (titrəmək) – bərk qorxmaq, qorxudan titrəmək. [Veysəl:] İki yüzdən artıq fəhlə səni görəndə zağ-zağ əssin, iki gədə səni tələyə salsın?
is. Heyvan yuvası, mağara. Qurd da, quş da qoy çəkilsin öz ünvanına; Bir zağa da, bir saralmış yarpaq da yurddu
is. məh. Yoğun, yekəqarın
is. Dəri papağın aşağı və yuxarı kənarı, qırağı. // Palto yaxasına qoyulan dərinin qırağı, boynu. □ Zağarası getmək (çıxmaq) – dəri papaq və ya yaxalı
is. zool. Qarğalar fəsiləsindən qara parlaq lələkli köçəri quş
is. Silahı zağla suvaran, cilalandıran usta
“Zağlamaq”dan f.is
f. Cilalamaq, cila vermək. Xəncəri (qılıncı) zağlamaq
“Zağlanmaq”dan f.is
məch. Cilalanmaq, cila verilmək, parıldadılmaq. Tüfəng zağlandı
“Zağlatmaq”dan f.is
icb. Cilalatmaq, cila verdirmək
sif. Zağ verilmiş, cilalanmış, cilalı. Zağlı tüfəng. Zağlı xəncər. – …Yanan lampanın qüvvətli işığı altında göy zağlı xəncər yaşıl bir parıltı buraxır
is. [fars.] Yenicə doğmuş qadın. [Cəbrayıl bəy:] Onda ayrı evə keçək, yaxşı deyil, zahının yanında oturmayaq