Allahın qulu
bax: Əbdül və Lətif
ən yüksəkdə olanın (Allahın) qulu
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «məbud» (Allah, itaət olunan) sözlərindən düzəlmiş, «Allahın qulu, Tanrıya itaət edən» deməkdir
«Əbdül» və «Məmməd» (Peyğəmbərin) adlarından yaranmış, «Məhəmməd peyğəmbərə itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Rəhim
bax: Əbdül və Rəhman
bax: Əbdül və Rəşid
bax: Əbdül və Rəzzaq
bax: Əbdül və Salam
«Əbdül» (qul, itaət edən) və «səlim» (sağlam; Allah) sözlərindən yaranmış, «Allaha, Tanrıya itaət edən» deməkdir
bax: Əbdül və Səməd
tək olanın (Allahın) qulu
bax: Aba; ata (ad və sözlərin əvvəlinə artırılaraq sahiblik mənasını bildirir); «Əbi» ata deməkdir
“Əbül” ilə başlanan adların ixtisar forması; kök, dolu, yekə
Ağanın atası
Əbil xan
“əb” ilə başlanan adların əzizləmə forması
mənim atam (bax: Abı)
xırda qənd, qənd tozu; bitki
dünya, kainat, göy, səma, fəza
Allahın nüfuzu
Bəkirin atası (bax: Bəkir və Abı)
bax: Abtalıb
bax: Abuzər
«əbu» (ata, sahib) və «Fərəc» sözlərindən düzəlmiş, «Fərəcin atası» deməkdir
Fəthin atası; fəth sahibi; qalib gələn, ən böyük fateh
Fəzlin atası; fəzilət sahibi, ən ləyaqətli
Həsən və ya Hüseynin atası. İmam Əlinin künyəsi kimi yayılmışdır
Qasımın atası
Vahabın atası
Əlinin heyrəti, təəccüblü, möcüzəli; yaxşı Əli, heyrət doğuran Əli
türk, ərəb olmayan; yad, özgə müsəlman
çalışqan, işlək, əlləşən, işsiz durmayan
insaf, mürüvvət; hər şeyi düzgün qiymətləndirən
qaraş, qaraşın, qaratəhər
ədəbli, tərbiyəli; yazıçı