сущ. алвал, ярувал.
[ing.] межд. алло! (телефондай рахадамаз “яб гузва! яб це!” манада).
1. сущ. ич; turş alma цуру ич; cır alma чӀуру ич, кӀири; 2. ичин; alma ağacı ичин ттар; alma bağı ичин багъ
сущ. ичин ва чуьхверин багъ.
сущ. вилерин кӀаник, хъуькъвен кьилин кӀарабдин хкис хьайи чка; almacıq sümükləri хъуькъвен кьилин кӀарабар
сущ. рах. 1. ичерин специалист, ичерай хъсан кьил акъатдай кас; 2. куьгьн. ичерин алверчи.
сущ. зоол. ичин тараз ядай гъуьчӀ, ичин тарариз зарар гудай са пепе.
гл. 1. къачун; arvad almaq паб къачун; // маса къачун; ev alma, qonşu al. Ata. sözü кlвал къачумир, къунши къачу; 2
сущ. балкӀанрин вилерилай кьилел чухур чка, чухур.
сущ. ичин багъ.
сущ. немец; alman dili немец чӀал.
[ər. “əlmənah” sözündən] лит. альманах.
прил., нареч. немец чӀалал; немецдал.
прил. 1. хъуькъвер яру, яру ичер хьтин хъуькъвер авай; almayanaq qız хъуькъвер яру руш; 2. хъуькъвен кьилин кӀарабар хкатай, хкис хьайи
сущ. 1. алмас (багьа къаш, къван); 2. кӀуфа гьа къванцин кӀусуникай кутуна раснавай шуьшеяр атӀудай алат; 3
прил. алмас хьтин (хьиз) экуь; гьамга хьтин, михьи (мес. вилин нагъв).
прил. ппел ахъа, виждан михьи, са айибни квачир, намуслу, михьи.
сущ. ялав, цӀай (куькӀвена ккузвай затӀунай акъатдай цӀун мурцар); müharibə alovu пер. дяведин ялав.
прил. вилерай ялав аквадай, вилери ялав гудай, къизгъин, шеври.
гл. 1. ялав кутун (ттун), ккун, ккурун, цӀай куткурун, цӀай кьаз тун, цӀай куькӀуьрун, ялав акъудун; 2
гл. 1. ялав акатун, ккун, цӀай кьун (куткун), цӀай кьуна ккун, цӀай куькӀвена ккун; 2. пер. яру хьун, экуь хьун, яр ягъун (мес
кил. alovlandırmaq 1).
прил. 1. куькӀвена ккузвай, ялав акъатзавай, ялав квай; 2. пер. ялавлу, чими (мес. саламар, гафар); // хъиляй яп-яру хьайи (мес
сущ. ялавлувал, къизгъинвал, шевривал.
сущ. ялав (цӀай) чукӀурдай, ялав хкадардай, ялавлу.
[xüs. is.-dən] альпинист.
[Alp dağları adından] альпинизм.
сущ. 1. кӀан; ağacın altında oturmaq таран кӀаник ацукьун; 2. кӀаник пад; кӀаник мертеба; 3. прил. кӀаник; alt otaq кӀаник кӀвал; şkafın alt gözü шкаф
нареч. акахьна (аваз), чкӀана, барбатӀ гьалда; alt-üst etmək (eləmək) а) кӀан пад цавалун, чукӀурун, акадарун, барбатӀун, дарбадагъун; б) пуч авун, гь
сущ. зоол. сазан гъетерин са жуьре (вацӀун кӀане яшамиш жедай).
нареч. 1. кӀаникай, агъа патай, кӀан патай; altdan tutub qaldırmaq кӀаникай кьуна хкажун; 2. пер. кӀаникай, чинеба, хелветдаказ
кил. altdan 2).
нареч. инихъ-анихъ, ттаб галаз, дуьз тушиз, тапарривай.
нареч. агъадай-виниз, агъадай-винелди, кӀаникай-кьилелди.
[lat.] сущ. муз. альтерация (ван зур тон ва я са тон хкажун ва я агъузун).
[fr.] сущ. альтернатива (мумкин тир кьве имкандикай гьар сад; мумкин тир кьве имкандикай сад хкягъун)
1. числ. ругуд; altını üçə bölmək ругуд пудаз паюн; 2. altı-altı нареч. ругуд-ругуд, гьардаз ва я гьар тилитда ругуд
1. прил. кӀан ахъа, кӀаник пад ахъа; 2. сущ. нугъ. къур, талвар.
сущ. рах. садра ацӀурайла ругудра ядай, ругуд гуьлле кьадай элкъведай чарх алай тапанчи.
прил. ругуд (пуд жуьт) кьусу алай; altıavarlı qayıq ругуд кьусу алай луьткве.
прил. 1. ругудвацран; // яш ругуд варз тир, зур йисан; altıaylıq küçük ругудвацран курцӀул; 2. ругуд вацралай хайи (аял)
прил. ругуд тӀуб авай, ругуд тӀуб алай (кӀвачел ва я гъилел).
прил. ругуд кьил алай (авай); ругуд кӀукӀ авай (мес. дагъ).
сущ. геом. ругуд пипӀенди.
прил. ругуд пӀип авай, ругуд пипӀен.
прил. ругуд пад (тереф) авай.
прил. ругуд жергедин, ругуд жергедикай ибарат тир (мес. ник).
прил. рах. ругуд дюймдин, уьлчуь ругуд дюйм тир; altıdüymə taxta ругуд дюймдин кьул.
сущ. нугъ. ччилин кӀаник мугдай вили рангунин са къуш.
1. прил. ругуд йикъан, ругудкъан; 2. сущ. ругуд йикъан вахт, ругуд югъ.