məch. 1. ван къвез хьун, ван атун, ван хьун, япув агакьун (ван); 2. хабар агакьун (агакьнаваз хьун), ван хьун (мес
1. прил. ван хьун (атун) мумкин тушир, ван текъвер; 2. нареч. ван текъвервал.
сущ. ван хьун (атун) мумкин тушир ванцин гьал, ван текъвервал.
сущ. 1. къец, къецел пад, чуьл; къачал пад, къач (нугъ.); eşiyə atmaq къецел гадарун, акъудна гадарун, хкадарун; eşiyə çıxmaq а) къецихъ экъечӀун, (кӀ
сущ. 1. ист. пачагьдин сарайда ресми суварар, мугьманар кьабулун ва мс. мярекатар кьиле тухудай къуллугъчи; 2
məch. 1. кьечӀянаваз хьун, эгъуьннаваз хьун, акъашнаваз хьун (мес. ттам, ттарар); 2. звер (звар) ганваз хьун, звер акьалтун, звер фин, алчуд хьун (еб)
прил. зварар авай, алчуд хьайи, звар алай; // къекъвеяр авай, кутӀам (мес. дагъдин рехъ).
məch. ванарнаваз хьун, япув агакьарнаваз хьун, хабардар авунваз хьун, чирнаваз хьун.
icb. ванарун, (япув) агакьарун (ван), гьисс ийиз тун, хабардар авун, чирун.
гл. 1. ван хьун; ван атун; атун (ван), хьун (ван); 2. яб акалун, яб гун, фикир гун; 3. хабардар хьун, хабар хьун, малум хьун, чир хьун; 4
сущ. 1. ван татун (тахьун), ван текъвервал; бишивал; 2. яб тагун, амал тавун; ** (özünü) eşitməməzliyə vurmaq (qoymaq) ван тахьай кьасарун, вичи-вич в
кил. eşitməməzlik.
[ər.] сущ. 1. ашкъ, ашкъи, кӀанивал, муьгьуьббат; кӀанивилин гьисс, кӀанивилин лап кьакьан дережа, кӀан хьун; vətən eşqi ватандин ашкъи; 2
[ər. eşq və fars. ...baz] сущ. ашкъибаз, дишегьлийрал гзаф рикӀ алайди, муьгьуьббатдиз са машгъулат хьиз килигдай кас, шеври кас, папатӀ
[ər.] сущ. ашкъибазвал; ашукьвал; // eşqbazlıq etmək ашкъибазвал авун, ашкъибазвилелди машгъул хьун, дишегьлийрин гуьгъуьна гьатун, папарихъ галаз къе
прил. ашкъидивди ацӀанвай, ашкъилу, ашкъи авай, чими (мес. рикӀ, пӀузарар).
[ər. eşq və fars. ...namə] сущ. ашкъидин (кӀанивилин, муьгьуьббатдин) чар; // eşqnamə oxumaq ашкъидикай рахун, ашкъи (муьгьуьббат) малум авун (пис ман
1. f.is. кил. eşmək; 2. прил. звер (звар) ганвай, звер гана элкъуьрнавай (мес. пӀапрус, къамчи, спелар)
сущ. некшуьйрал къугъунин жуьрейрикай садан тӀвар.
кил. eşim-eşim.
гл. 1. кьечӀягъун, эгъуьнун, чалун (накьв, къум, руьхъ ва мс.); 2. звер гун, звар гун (мес. спелриз); 3
сущ. нугъ. хивев хъицикь гвай, хилер куьруь, винелай алукӀдай пек (дишегьлийрин).
[türk.] прил. 1. тек амай, ялгъуз амай; юлдаш (дуст, са касни) авачир; 2. тай-барабар авачир, тай авачир
сущ. 1. лам; // ламран; eşşək arabası ламран араба; 2. даях (эцигунрин крара са затӀунин заланвал хуьн патал вахтуналди кӀаникай кутадай дестек); 3
сущ. зоол. цуьргъуь, хуз; // цуьргъуьдин.
EŞŞƏKBELİSINDIRDI сущ. лам шаркӀунт (аялрин къугъунин тӀвар).
сущ. бот. пис ни галай эчӀелин векьерикай садан тӀвар.
сущ. 1. куьгьн. ламарбан, ламариз килигдай (къуллугъдай) мегьтер; 2. ламрал акьахнавай кас; 3. ламрал алаз ппар чӀугвадай, куьлуь алвер ийидай кас
сущ. куьгьн. ламрал алаз ппар чӀугунин пеше.
сущ. бот. ламра цацар.
прил. лам гвай; лам галай.
сущ. ламвал, гьайванвал, къанмазвал, кубутвал; eşşəklik eləmək ламвал авун, ахмакь са кар авун, тербиясуз гьерекат авун
сущ. рах. эхир кукӀуналди куьтягь жедай кубут зарафат.
сущ. бот. дувул турпуниз ухшар эчӀелин векь.
[fr.] эталон; metrin etalonu метрдин эталон (михьи, дуьм-дуьз метр).
[yun.] хим. этан (ранг алачир, кудай газ).
icb. ийиз тун, ийиз гун, авуниз мажбурун.
[lat.] хуьс. этернит (асбестни цемент акадарна авунвай шифер).
[ər.] сущ. ихтибар (1. ихтибарвал; пер. вафа; // etibar etmək (göstərmək, qılmaq) ихтибар авун, чӀалахъ хьун, агъун; 2
[ər.] нареч. авална, башламишна, ...галаз; // инихъ; maydan etibarən майдилай инихъ, майни галаз; o gündən etibarən а йикъалай инихъ; // анихъ; sabahd
прил. ихтибарлу (1. ихтибар авуниз лайих тир, вафалу; // гьакъикъи, дуьруьст; 2. ихтибар алай, гьуьрметлу, тӀвар-ван авай, нуфузлу (мес
сущ. ихтибарлувал (1. вафалувал, дуьзвал, дугъривал, дуьзгуьнвал; 2. кӀевивал, къадмивал, мягькемвал, давамлувал)
[ər. etibar və fars. ...namə] нареч. ихтибарнама, векилвилин ччар (документ).
прил. ихтибарсуз (1. ихтибар алачир; ихтибарвал ийиз тежер; ихтибар амачир; // etibarsız çıxmaq ихтибарсуз акъатун, гайи гафунал акъваз тавун, вафасуз
сущ. ихтибарсузвал, ихтибарвал алачир (авачир) гьал (везият).
[yun. ethika, ethos-adət, xasiyyət] этика (1. эдебдин, ахлакьдин, тербиядин, моралдин, инсанди вич кьиле тухунин тегьеррин гьакъиндай учение; 2
[fr.] этикетка (товардин ва я маса затӀунин, мес. музейда, выставкада авай экспонатдин винел алкӀурдай, вичел адан тӀвар, фабрикдин марка, къимет ва м
гл. этикетка ягъун, этикетка алкӀурун (товардал).
məch. этикетка янваз (алкӀурнаваз) хьун.
[ər.] сущ. 1. са куьнал рикӀяй чӀалахъ хьун, агъун; инам; фикир; // etiqad etmək (eləmək, bəsləmək) рикӀяй чӀалахъ хьун, иман гъун, рикӀяй тестикь аву