сущ. устадвал, алакьун.
[fars.] сущ. устаднаме (Азербайжандин фольклорда шиирдин жуьрейрикай сад).
f.is. кил. ustalaşmaq.
гл. уста хьун, устӀар хьун, устӀарвал (тежриба, алакьун) артух хьун; тежрибалу хьун, лигим хьун, ччурун
сущ. 1. устӀарвал, устӀардин кӀвалах, пеше; 2. са кардал уставал, алакьун; 3. ustalıqla нареч. устӀарвилелди, уставилелди
кил. ustacasına.
сущ. 1. аял (руш ва я гада); südəmər uşaq некӀедихъ галай аял, бицӀек аял; ekiz uşaqlar кьветхвер аялар; uşağı olmaq аял хьун, эвлед хьун, аял хун (ру
прил. вичин аялар гзаф кӀандай, вичин аялрин къайгъуда амукьдай, вичин эвледрал гзаф рикӀ алай (мес. диде)
сущ. вичин аялар (эвледар) гзаф кӀан хьун.
нареч. аялдин хьтин; аялди хьиз.
аял (тавазивилелди).
сущ. гъвечӀи аял, язух аял.
прил. вичин (хурудин) некӀедал аял хуьзвай, хурудихъ галай аял гвай (мес. дидеяр).
f.is. кил. uşaqlaşmaq.
гл. аял хьиз хьун, вичи-вич аял хьиз тухун, кьуьзуьвиляй акьул зайиф хьун, хибри хьун, гъед фин.
прил. аял(ар) авай; аял(ар) галай; аял гвай (мес. диде).
сущ. 1. аялвал; // аялвилин, аял тир (мес. йисар, девир); 2. пер. аялвал, аялдин гьерекатар; акьулсузвал; uşaqlıq eləmək (etmək) аялвал авун, фагьум т
нареч. аял чӀавалай, аял тир вахтундилай, лап гъвечӀи чӀавалай, гъвечӀизамаз.
UŞAQSALMA сущ. мед. аборт (аял чӀурун; аял чӀуриз тун).
прил. аялар кӀани, аялрал гзаф рикӀ алай.
сущ. аялар кӀанивал, аялрал гзаф рикӀ алайвал (рикӀ хьунухь).
прил. аял (эвлед) авачир, сивинсуз (мес. дишегьли).
сущ. аял (эвлед) авачирвал (тахьунухь); сивинсузвал.
[rus. əsli ing. Schooner-dən] сущ. куьгьн. ушкуй (кьве тар авай елкенар алай гими, луьткве).
сущ. куьгьн. ушкуйчи, ушкуйдин иеси, ушкуйда кӀвалахзавайди, гимичи.
1. прил. регъуь, гзаф регъуь жедай, регъуьвалдай (мес. аял); utancaq qız регъуь руш; 2. регъуьди, регъуь кас
кил. utanılacaq.
сущ. регъуьвал, регъуь касдин гьал (хесет), регъуь жедай хесет; // исмет, абурлувал, гьаялувал.
f.is. кил. utandırmaq.
гл. регъуь авун, садаз регъуь хьуниз себеб хьун.
кил. utanmaq.
прил. регъуь жедай, регъуь хьуниз себеб жедай, кутуг тавур, пис.
f.is. кил. utanmaq.
гл. 1. регъуь хьун; dəli utanmaz, yiyəsi utanar. Ata. sözü дилидаз регъуь жедач, регъуь адан иесидиз жеда; 2
UTANMADAN нареч. регъуь(ни) тахьана, гьаясуздаказ, арсуздаказ, ягьсуздаказ (мес. буьгьтен вегьин).
1. прил. регъуь тежер, регъуьвал течир, регъуь тушир, ччин кӀеви, ччин алай; гьаясуз, арсуз, абурсуз, ягьсуз (мес
кил. utanmazcasına.
нареч. регъуьни тахьана, гьаясуздаказ, абурсуздаказ, ягьсуздаказ, гьаясуз-гьаясуз.
сущ. регъуь туширвал (тежервал), гьаясузвал, арсузвал, ягьсузвал, регъуь тахьун.
[lat. utilis] утиль (кӀвалахарун патал виже текъвер, анжах хаммал хьиз менфят къачуз жедай гадарнавай герек къведай затӀар, металлдин кӀусар, ракь-рук
сущ. ист. ути(яр), Албан тайифарикай сад; исятда авай удинрин селефар.
[lat. utilitas-dan] прил. утилитарный (анжах практик менфят, хийир, файда къачун макьсад авай; практический)
[lat.] утилитаризм (1. этикада: эгоизмдал, индивидуализмдал бинеламишнавай буржуазиядин рехъ; 2. гьар са затӀунив хийир, файда къачун патал эгечӀун; у
кил. utilitarizm 2).
[lat. utilis-dən] утилизация, менфят къачун, хийир къачун (гадарнавай куьгьне затӀарикай хаммал хьиз, маса затӀар расун патал менфят къачун)
сущ. утильщик, утиль кӀватӀдай(ди).
[yun.] прил. 1. филос. утопия тир, утопиядал бинеламишнавай; хиял тир; утопик (мес. социализм); 2. кьиле тефир, герчек тушир, гьакӀан буш хиялрикай иб
[yun.] утопист (утопиядал, буш хиялрал машгъул тир кас); хиялперес.
[yun. utopos] утопия (1. жемият цӀийи кьилелай туькӀуьрун, идеал тир жемият туькӀуьрун гьакъинда илимдин рекьяй тушир, гьакӀ хиялдалди тир философияди
[fr. ouvertura] увертюра (опера, балет ва мс. авалзавай сифте кьил).