сущ. еке матӀ, тӀур (ирин квачир, тӀа тежер).
сущ. багъдин (ва я салан) емишрин лап эхирдай атӀайбур.
[yun. uranos-göy] уран (радиоактив химиядин элемент); // урандин.
[lat. urbanus] урбанизация (уьлкведа ва я районда шегьеррин метлеблувал артух хьунин, шегьеррин агьали гзаф хьунин процесс)
[lat. urbanus-şəhər] урбанизм (1. культура гьар жигьетдай ири шегьерриз жем авун ва хуьрерин зарардиз яз шегьеррин вилик финиф гужлу авун тӀалабзавай
урду (Пакистандин девлетдин чӀал).
гл. нугъ. яд хъун патал хпериз эверун.
прил. тӀурар (ири матӀар) алай (кил. ur).
[lat.] сущ. урна (1. цӀай яна канвай мийитднн руьхъ хуьн патал къаб; 2. хкягъунрин ччарар вегьидай кьватӀи)
[yun. urol və logos] урология (кьери-цин системадин азарар ва абур сагърунин къайдайрикай рахадай медицинадин са хел)
[yun.] прил. урологиядиз талукь тир; урологиядин (мес. клиника).
[yun.] уролог (урологиядин специалист; духтур).
межд. ур(р)а! гьур(р)а!
сущ. хзан, хизан; // къебила, тайифа.
гз. сущ. уругвайвияр (Уругвайда яшамиш жезвай агьали).
урус (“рус” гафунин рахунрин форма).
сущ. мехьв (ттинидикай кӀвалакӀар кьадамаз ва я кӀвалакӀар акьалдамаз гъилел ва я кӀарцӀел алкӀун тавун патал вегьидай тӀимил гъуьр); iki evin urvasın
прил., сущ. мехьв патал тир, мехьв патал вегьидай (мес. гъуьр).
сущ. рах. гьуьрмет, иззет; эсер, нуфуз, ихтибар.
прил. рах. гьуьрмет (нуфуз) авай, гьуьрметлу, ихтибарлу.
прил. рах. гьуьрмет авачир, гьисаба авачир; гьуьрметсуз, ихтибарсуз.
[rus.] ист. урядник (пачагьдин девирда Россияда: уезддин полициядин агъуз тир чиндин къуллугъчи).
сущ. къадим. 1. акьул, камал, макь, мукьуф; 2. эдеб, тербия.
прил. бизар ийидай, жазанардай, шерзумдай, юргъунардай, галуддай, аман атӀудай, куьлягь ийидай, икрагь ийидай, рикӀ акъуддай; сад хьтин ванцелди лугьу
f.is. кил. usandırmaq.
гл. бизар авун, бизарун, жазанарун, шерзумун; икрагь авун, куьлягь авун, юргъунарун, галудун.
f.is. кил. usanmaq.
гл. бизар хьун, жазан хьун, шерзум хьун, икрагь хьун; куьлягь хьун, юргъун хьун, галатун.
прил. галат тийир, юргъун тежер, галатун течир.
сущ. галат тийирвал, галат тавун, галатун (юргъунвал) течирвал.
прил. къадим. 1. акьуллу, камаллу, макьу; 2. эдеблу, тербиялу; кил. us.
сущ. 1. устӀар; сеняткар; 2. уста; пеше (сенят) чирзавай кас; тербиячи, муаллим; // usta tərpənmək зиринг юза хьун, зирингвал къалурун, бижвал авун
сущ. куьгьн. са шумуд устӀардин кьиле авай кас, устӀаррин чӀехиди, чӀехи устӀар.
кил. ustadanə.
[fars.] сущ. устад (илимдин ва сенятдин рекьяй дерин малуматар ва зурба алакьунар авай кас); 2. пер. муаллим, тербиячи, чирдай кас
[fars.] нареч. куьгьн. устӀарвилелди; устадаказ, устади хьиз.
сущ. устадвал, алакьун.
[fars.] сущ. устаднаме (Азербайжандин фольклорда шиирдин жуьрейрикай сад).
f.is. кил. ustalaşmaq.
гл. уста хьун, устӀар хьун, устӀарвал (тежриба, алакьун) артух хьун; тежрибалу хьун, лигим хьун, ччурун
сущ. 1. устӀарвал, устӀардин кӀвалах, пеше; 2. са кардал уставал, алакьун; 3. ustalıqla нареч. устӀарвилелди, уставилелди
кил. ustacasına.
сущ. 1. аял (руш ва я гада); südəmər uşaq некӀедихъ галай аял, бицӀек аял; ekiz uşaqlar кьветхвер аялар; uşağı olmaq аял хьун, эвлед хьун, аял хун (ру
прил. вичин аялар гзаф кӀандай, вичин аялрин къайгъуда амукьдай, вичин эвледрал гзаф рикӀ алай (мес. диде)
сущ. вичин аялар (эвледар) гзаф кӀан хьун.
нареч. аялдин хьтин; аялди хьиз.
аял (тавазивилелди).
сущ. гъвечӀи аял, язух аял.
прил. вичин (хурудин) некӀедал аял хуьзвай, хурудихъ галай аял гвай (мес. дидеяр).
f.is. кил. uşaqlaşmaq.