UTANMAQ
гл. 1. регъуь хьун; dəli utanmaz, yiyəsi utanar. Ata. sözü дилидаз регъуь жедач, регъуь адан иесидиз жеда; 2. регъуьвал авун, регъуьвалун, чугварвалун.
f. 1. Bir işdən, hərəkət və sözdən, ya da başqa bir səbəbdən xəcalət çəkmək, mənəvi üzüntü duymaq. Bolqar öz dilini bilmədiyindən xəcalət çəkəndə bizl
Tam oxu »глаг. 1. стесняться (испытывать чувство неловкости, застенчивости, смущения); постесняться. İlk günlər o az yeyirdi, görünür, utanırmış первые дни она
Tam oxu »qızarmaq — həyalanmaq — arlanmaq — sıxılmaq — pərtləşmək — xəcalətlənmək — tutulmaq — çaşmaq — karıxmaq
Tam oxu »f. to be* ashamed (of), to be* ashamed (+to inf.), to be* confused, to be* embarrassed, to be* put out of countenance, (sıxılmaq) to feel* shy, to be*
Tam oxu »UTANMAQ, HƏYA ETMƏK/ELƏMƏK (müxtəlif mənalarda) Baxır, sanki söyləyir həya et, utan barı; Dünya alçalan görüb hər zaman saxtakarı (M
Tam oxu »1. Yuva yerinə bir vaxtlar uya işlətmişik. Uyad sözü utanmaq demək olub. Mənası: “yuvaya çəkil” (gizlən
Tam oxu »UTANMAQ – SIRTIQLAŞMAQ Xan məndən utanır, çəkinir bir az; Mən getsəm, qırğının hesabı olmaz (S.Vurğun); Sırtıqlaşıb, özünüzü biabır etməyin
Tam oxu »