AĞIZUCU
нареч. кӀуфукай, гевил авачиз, рикӀ алачиз, кӀанзни-такӀанз (мес. жаваб гун).
zərf Könülsüz, etinasız, başdansovma. Kişi bir az fikirləşdi, sonra ağızucu cavab verdi. S.Rəhimov. Xanpəri qardaşı oğlunun suallarına ağızucu cavab v
Tam oxu »z.: ağızucu demək to speak* by the way, to speak* not seriously; to drop a hint (at)
Tam oxu »AĞIZUCU Doktor harasa tələsirmiş kimi ağızucu dedi: – Göstəriş vermişəm (H.Abbaszadə); AĞIZSÜRÜTMƏSİ Həmzə ağızsürütməsi bir neçə söz dedi (Ə
Tam oxu »