f. to yell; to shout; to howl; barbar ~ to shout / to yell at the top of one’s voice
f. to yell; to shout; to howl; barbar ~ to shout / to yell at the top of one’s voice
гл. 1. гьараюн, кӀевиз гьараюн, цӀвагъун; 2. ар ягъун, арун, къив чӀугун; 3. шехьун, гьарай кутун, цӀугъун
Tam oxu »Nə qədər qəribə olsa, bu söz bağır kəlməsi ilə eyni kökə malikdir.Adam hirslənəndə ağ bağırda bərk qızışma baş verir və insan qışqırmaq yolu ilə sanki
Tam oxu »BAĞIRMAQ – SUSMAQ Səriyyə xala bağırmaq, ağlamaq istəyir, bacarmırdı (M.İbrahimov); Bu hay-küydə susmağı lazım bildi
Tam oxu »глаг. реветь: 1. издавать рев (о животных) 2. громко говорить, петь, кричать; орать, вопить. Ağrıdan bağırmaq кричать от боли, bağırmaq kimə, kimin üs
Tam oxu »f. 1. Bərk qışqırmaq, çığırmaq. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M.Müşfiq
Tam oxu »