BAYĞIN (özündən getmiş) Səfər bu səsə əhəmiyyət vermədi, bayğın gözləri sayrışan ulduz arasında dolaşırdı (Ə.Haqverdiyev); BAYILMIŞ Burjuylar bayılmış qadınların faytona qoyub qaçmaq istəyirdilər (M.S.Ordubadi); BİHUŞ Sevil bihuş halda yatırdı (Ə.Sadıq); HUŞSUZ Sevdimi huşsuz halda evə apardılar (Ə.Vəliyev).
sif. və zərf 1. Özündən getmiş, qəşş etmiş, ürəyi keçmiş, bayılmış. Bayğın düşmək. Bayğın kimi yatmaq
Полностью »прил. 1. обморочный. Bayğın hal обморочное состояние 2. лишившийся чувств (о человеке)
Полностью »прил. 1. вич-вичелай фейи, рикӀ хъуьтуьл хьайи, чӀур хьайи, вич-вичел алачир; // нареч. bayğın düşmək вич-вичелай фин; 2
Полностью »BAYĞIN – AÇIQ Almazın dalğın duruşu, bayğın baxışları, gizli göz yaşları Pakizəni heç açmırdı (A.Şaiq); Sabirin yazdığı şeirlərin çoxu açıq və sadə an
Полностью »