birçək
birçək
сущ. тил, мег; чӀарар (дишегьлийрин япарин кьилелай хкатдай чӀарарин элкъвей тил; балкӀандин фиридин пелез авахнавай чӀарар); ** birçəyi ağ мег рехи,
Tam oxu »1. Yaraşıq üçün alına tökülən saç telləri. 2. Ümumiyyətlə saç. 3. Atın yalından ayrılıb alnına tökülən tük dəstəsi
Tam oxu »Burmaq (qıvrım) feili əsasında yaranıb: “buruq saç” deməkdir,rus dilinə “завитый волос” kimi tərcümə edilib
Tam oxu »i. 1. fringe; (atda) forelock; 2. (qadında) hair; birçəyi ağarmaq 1) to go* / to turn grey, to be* touched with grey; 2) məc
Tam oxu »сущ. 1. чёлка: 1) прядь волос, подстриженная и опущенная на лоб 2) часть гривы лошади, прядь на лбу 2
Tam oxu »is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək
Tam oxu »