bordaq
bordaq
х.м.. 1. прил. хъсандаказ тӀуьн гана хвенвай, куьк, дири (кӀвалин гьайванрин гьакъинда); // bordağa bağlamaq, bordaqda saxlamaq хъсандаказ тӀуьн гуз к
Tam oxu »Bordamaq (yağlandırmaq, kökəltmək) feilindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »I сущ. 1. упитанный, откормленный (о домашних животных) 2. стойловый. Bordaq saxlama стойловое содержание II сущ
Tam oxu »k.t. 1. sif. Bəslənmiş, yaxşı yedirilib kökəldilmiş, kök (ev heyvanları haqqında). □ Bordağa bağlamaq, bordaqda saxlamaq – yemləyib kökəltmək
Tam oxu »