BÜKÜM
сущ. 1. пекинин ва я мс. затӀунин къат хьайи чка, кьвечӀил хьайи чка; кьатӀ; 2. кутунин (къатунин, кӀватӀунин) жуьре, саягъ; 3. кагъаздик ва мс. кутунвай затӀ; 4. шуьткьвер, бириш (мес. пеле).
сущ. 1. сгиб, складка. Donun bükümü сгиб (складка) платья 2. манера, способ сложения, складывания, обвёртывания 3
Tam oxu »is. 1. Paltarın və s.-nin bükük yeri. 2. Bükmə üsulu, tərzi. Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükümü sayaq bir fitəyə büküb qoydu sə
Tam oxu »