bəlgə
bəlgə
сущ. этногр. 1. свас гъизвай гадади рушан кӀвализ ракъурдай сад лагьай лишан; тупӀални шал; 2. нугъ. белген, мезре, мерз (никӀерин часпарар къалурдай
Tam oxu »1. Oğlan tərəfindən qız evinə göndərilən birinci nişan – üzük və örpək. 2. Məcazi mənada: bəhanə, səbəb, dəlil, tutarğa
Tam oxu »BƏLGƏ I is. etnoqr. El arasında evlənən oğlan tərəfindən qız evinə göndərilən birinci nişan – üzük və örpək
Tam oxu »сущ. диал. 1. этногр. кольцо и шёлковый головной платок, посланные женихом девушке как знак обручения 2
Tam oxu »I (Gəncə, Kəlbəcər, Kürdəmir, Oğuz, Ordubad, Şəmkir, Zəngilan) bax bəliyə. – Qıza bəlgə aparallar (Oğuz); – Bizim kətdə bəlgəsiz qız verməzdər (Zəngil
Tam oxu »is. etnoqr. 1. El arasında evlənən oğlan tərəfindən qız evinə göndərilən birinci nişan – üzük və örpək
Tam oxu »