Sözün əsli dümtək kimi olub. Düm“sağ”, tək isə “sol əl zərbəsi” deməkdir. Deməli, “iki əllə çalınan alət” mənasını verir (hərfi mənası sağ-“sol əl” kimi anlaşıla bilər). Omonimi də var: “quyruq”deməkdir və fars mənşəlidir. Farslarda dombe, dombalçe sözləri “arxa tərəf” mənasını əks etdirir. Dümbək (dombe-ək) sözü kiçik “quyruq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Dümbək
Dümbək - qədəhvarı quruluşa malik qədim zərb alətlərindən biridir.
== Tarixçə ==
Orta əsrlərdə Azərbaycanda geniş yayılmış bu alət XX əsrin əvvəllərindən tədricən unudulmağa başlansa da, hazırda istifadə olunmaqdadır. Cənub bölgələri üçün daha xarakterikdir.
== Quruluşu ==
Bir üzünə dana və yaxud keçi dərisi çəkilən alətin gövdəsi ilk vaxtlar gildən düzəldilsə də, hal-hazırda ağac və misdən hazırlanır. Ümumi hündürlüyü 350-400 mm, diametri 280 mm-dir. Özünə məxsus bəm tembrinə malik dümbəkdə müxtəlif ritmlər və səs çalarları əldə etmək mümkündür.