is. 1. Dirsək, yumruq, yaxud burunla, ya da başqa bir şeyin ucu ilə vurma, itələmə; dürtmələmə. Buzov burnu ilə anasının yelininə dümsük vurur
Полностью »сущ. 1. эцягъун (кьуьнт, гъуд, тӀиш ва мс. кӀуф алай затӀ); 2. кьуьнт гелягъун, кьуьнт эцягъун, кьуьнтуьв ягъун
Полностью »Mənbələrdə tumşıq sözü var və “dimdik” mənasında işlədilib. Dümsük (dümsüklə) sözü onun dəyişmiş formasıdır
Полностью »