DƏYYUS

[ər.] сущ. даюс (вичин папан хиянатдиз эхдай кас); гъейратсуз, намуссуз.

Digər lüğətlərdə

DƏYYUS

is. [ər.] Öz arvadının xəyanətinə dözən adam; qeyrətsiz, namussuz. // Bəzən söyüş yerində. [Xudayar bəy:] …Eşşəyi mənə o dəyyus özü veribdi
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
DƏYYUS

сущ. разг. рогоносец (муж, которому изменяет жена)
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
dəyyus

dəyyus
Tam oxu »
Azərbaycan Dilinin Orfoqrafiya Lüğəti
DƏYYUS

qeyrətsiz — namussuz
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
DƏYYUS

рогоносец (потворствующий измене собственной жены)
Tam oxu »
Azərbaycanca-rusca lüğət
DƏYYUS

i. d.d. cuckold; an ill-person; ~ olmaq to be* a cuckold
Tam oxu »
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət
DƏYYUS

dəyyus bax binamus
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti
dəyyus

is. cocu m, conard m ; ~ olmaq être cocu, -e, être conard, -e
Tam oxu »
Azərbaycanca-fransızca lüğət
DƏYYUS

ə. həyat yoldaşının namusunu özgəyə satan; namussuz, oğraş
Tam oxu »
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti
DƏYYUS

Mənbələrdə dəyi (yalan) və gəz sözlərinin birləşməsi kimi verilib (dəyi-gəz). Deməli, “yalançı” anlamı ilə bağlıdır
Tam oxu »
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti