baptizm tərəfdarı.
XVII əsrin əvvəllərində meydana gəlmiş xristian məzhəblərindən biri.
bax bərat.
Ay Allah! İlahi! Ey Xuda!
Allah, Allah-taala, yaradan.
çar Rusiyasında müsəlmanlara verilən təhqiramiz ad.
1. şəriət, din qaydalarına görə düzgün olmayan, dinin tələb və hökmlərini pozan (iş, hərəkət, əməl); 2
Quranın sərbəst, məcazi mənada təfsir edilməsi tərəfdarlarının ümumi adı.
İsmaililərin «gizli imam» haqqında olan təlimi.
kiçik dua, mərsiyə dəftərçəsi.
1. əyləncə yeri; 2. vaxtilə din xadimlərinin teatra verdikləri ad.
içərisində nəzər duası, yaxud kitabçalarından bir nusxə qoyulmuş meşin və ya parça qovluq.
dini etiqada görə bu dünyada savab iş görən, yaxşılıq edən adamların axirətdə (o dünyada) səadət içərisində yaşayacaqları yer; cənnət
behişt kimi, cənnət kimi, behiştə bənzər.
1. bax behiştlik; 2. məc. qəşəng, gözəl.
əla; uca behişt.
behişt üzlü, gözəl.
behişti (mərhum haqqında deyilən söz), cənnətə layiq olan, yeri cənnətdə olan, cənnətməkan, cənnətlik
1. feodalizmin ilk dövründə qulluq əvəzində kral tərəfindən bağışlanan torpaq. 2. katolik ruhanilərinin hər cür əmlak və gəliri
Kəbənin başqa bir adı olan ziyarətgah ev, Allah evi.
Məkkədə Kəbəyə verilən ad.
matəmlər evi, qəmlər yurdu.
qədim ev, Kəbə.
Kəbəyə və Məkkəyə verilən ad, Allah evi, Kəbə məscidi.
dövlət xəzinəsinə məxsus mal (ərəb xilafəti dövründə dini vergilərdən və s.-dən toplanmış dövlət, mal)
dinsiz, kafir; dindən dönük, zındıq.
qarğış, nifrin, qarğıma.
etiqadı dönük, dinsiz, allahsız, etiqadsız, etiqadı olmayan.
imansız, məzhəbsiz, kafir.
məzhəbsiz, dinə, məzhəbə inanmayan, dinsiz.
yolundan çıxmış, dinsiz.
bəhailik məzhəbinə mənsub olan adam(lar).
1. XIX əsrin ortalarında İranda əmələ gəlmiş kosmopolit bir məzhəb; 2. bəhailərin təlimi.
komprador burjuaziyasının mənafeyini əks etdirən kosmopolit dini cərəyan.
Allaha şükür olsun! Bihəmdüllah!
tale, qismət; uğur.
ağacdan və ya qatrandan gəlincik şəklində düzəldilmiş büt.
bax bəktaşiyyə.
türk sufi təriqəti; bəktaşilik (Hacı Bəktaşinin adı ilə bağlıdır).
Quran surələrindən birinin adı; 2-ci surə («inək» deməkdir)
sami xalqlarında, qədim Finikiyada, Fələstində və Suriyada məhsuldarlıq tanrısı; Günəş və ya Yupiter nəzərdə tutulur (ər, ağa mənalarında işlənir)
1. müsibət, fəlakət, bədbəxtlik; 2. dərd, qəm, qüssə.
cahiliyyə dövrünün bütlərindən birinin adı.
Quran surələrindən birinin adı («şəhər» deməkdir).
İslam dininə görə, Məhəmmədə peyğəmbərlik xəbərinin ve-rilməsi; Məhəmmədin qızı Fatimənin toyu; şiələrin XII imamı Mehdinin anadan olan günü və gecəsi
Cəhənnəmə! Cəhənnəmə ki!
1. Allahın neməti; çoxluq, bolluq; 2. xristianlıq dini təlimində insana verilən Allah mərhəməti, Allahın insana mərhəməti
bütxana keşişi, bütpərəstlərin ruhani xadimi.
1. hökumət və ya din təqibindən qaçıb xarici səfarətxanalara və ya ziyarətxanalara pənah aparan şəxsin qaldığı yer, sığınacaq; pənah yeri; 2