bax peyğəmbərlik.
behişt bağı.
1. İslamda: cənnətin gözətçisi və qapıçısı olan mələk; 2. məc. behişt.
yeri cənnət olan, behiştlik.
sentyabrın əvvəllərində keçirilən yəhudi bayramlarından biri.
şiə imamlarının ölümü haqqında mərsiyə, hekayə.
rövzə oxuyan, mərsiyə deyən adam; mərsiyəxan.
1. dini təsəvvürlərə görə insanın həyatında və təbiətində fövqəltəbii bir varlıq; 2. dini və idealist təsəvvürlərə görə insanda olan qeyri-maddi mahiy
kilsə tərəfindən Allah və insanlar arasında vasitəçi olan din xadimi.
din xadimliyi, dini ayin xidmətçilərinin xüsusi təşkil olunmuş qrupu; ruhaniyyət.
Quran surələrindən birinin adı («rumlular» mənasında işlənir).
Quran ayələrinin oxunması ilə insan bədənində bəzi müsbət dəyişikliklərin meydana gəlməsi.
oruc, orucluq.
oructutan.
oruc tutmayan, orucyeyən.
dinə görə, insanların ilk yaradılış günü.
1. haqq-hesab günü; 2. məc. qiyamət günü.
məhşər, qiyamət günü.
1. ruziyetirən, ruziverən; 2. məc. Allah.
üzü qibləyə.
allahlıq, tanrılıq, xudalıq.
bax rəkət.
namazda əlləri dizlərə dayayıb əyilmə hərəkəti, yəni namaz qılarkən baş ilə arxa düz olmaq şəkildə iki büküm əyilmə
cəmdə peyğəmbərlər.
islamiyyətdən əvvəl bəzi ərəb qəbilələrində aya, ulduzlara sitayiş etməkdən ibarət din.
Quran surələrindən birinin adı («cərgə-cərgə durnalar» deməkdir).
oruc tutan adamların imsakdan əvvəl yedikləri yemək.
1. dua (həzrəti peyğəmbərimiz üçün edilən dua); 2. dəfn günü vəfat edənin evinin üstündə ucadan oxunan minacat; 3
Məhəmməd peyğəmbərə və on iki imama verilən xeyirdua.
dua oxunduqdan sonra sağ əli üzə çəkmək ayini.
din və təriqətin qanunlarına, əmrlərinə riayət edən, şəriət tələblərinə sadiq.
1. ucadan oxunan minacat; 2. mürid (sufi təriqətində).
bax şeytanpərəstlik.
Allahın razılığına səbəb olan axirətdə əvəzi veriləcək əməl.
xeyirli, yaxşı bir iş görmək.
qədim yəhudi allahlarından biri olan döyüş Allahı.
sağlam olan bir müsəlmanın Ramazan ayının bütün günlərində oruc tutması.
oruc tutan.
mövhumi təsəvvürlərə görə, guya insanlara və təbiətə təsir yetirməyə qadir olan ecazkar üsullar; ovsun, cadu
sehrbazlıqla məşğul olan adam, sehrkar, cadugər, ovsunçu, gözbağlayıcı.
sehrbazın işi; sehrkarlıq, cadugərlik, ovsunçuluq.
bax sehrbaz.
bax sehrbazlıq.
ovsunlamaq.
hakim dindən ayrılmış dini icma; təriqət, məzhəb.
təriqətçi.
təriqətçilik.
1. Məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olan adam; 2. ləqəb (titul) kimi seyidlərin adlarından əvvəl deyilir; ağa, cənab
bax xüms.
üstündə namaz qılınan kiçik xalça, canamaz.