По-русски
Dil
Növ
Lüğətlər
Lüğətlər → Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər

Epiloq

yun. epilogos, epi – sonra və logos – söz 1) ədəbiyyatda qəhrəmanın sonrakı taleyindən xəbər verən son fəsil: ədəbi əsərin son hissəsi; 2) məcazi mənada son, nəticə, xülasə; 3) qədim yunan dramında tamaşacılara müraciətlə söylənən son söz – bədii əsərlərə (poema, roman, dram) əlavə edilən sonluq. Epiloqda, əsasən, əsərin qəhrəmanlarının sonrakı taleyi haqqında qısa məlumat verilir.
#proloq #epiloq #lirika #epos #monoloq #cinas #janr #эпилог #fürsət #örpək #bioloq #epiqraf #əkənək #kontekst #monastır #tramplin #lüğət #işğal #aforizm #bünövrə
a b c ç d e ə f g h x i j k q l m n o p r s ş t u ü v y z
e- ef eh ek el em en ep er es et ev
Epiqram
Epistolyar
OBASTAN VİKİ
Epiloq
Epiloq (yun. έπίλογος — sözdən sonra) — sonuncu hissə, bitmiş əsərə əlavə olunan və əlavə olunması mütləq olmayan hissə. Proloq kimi əvvəlcə əsərdə bəhs olunan şəxslər haqqında məlumat verir və ya oxucunu şəxsin əvvəlki həyatı haqqında məlumatlandırır. Epiloq ondan fərqlənir ki, düşüncə ola bilər, onda epiloq — həmişə hekayə kimi olur. Tipik epiloq — bəzən hər hansı bir başlığı olmadan — Dostoyevski və Turqanov kimi əsəri bitirirlər. Epiloqlar ümumiyyətlə gələcəkdə, əsas süjet bitdikdən sonra baş verir. Bəzi janrlarda, bir sıra əsərlərdə növbəti hissəyə işarə etmək üçün istifadə edilə bilər. Oxucuların marağını təmin etmək və hekayənin bitməmiş hissələrini gizlətmək üçün də istifadə olunur .

Digər lüğətlərdə