EYHAM

сущ.
1. ирония (насмешка, выраженная в скрытой форме). Danışığında bir eyham vardı в разговоре чьём чувствовалась ирония
2. намёк (мысль, высказанная неясно, завуалированно). Eyham vurmaq сделать намёк, eyhamını başa duşmək понять намек чей , eyhamını çavabsız qoymaq kimin оставить чей намёк без ответа
EYFORİYA
EYHAMLA
OBASTAN VİKİ
Eyham
Eyham — kinayə məqsədilə işlənən ikibaşlı söz, incə işarə. Cəlil Məmmədquluzadənin "Ölülər" əsərində İsgəndərin, Cəfər Cabbarlının "Sevil"ində Gülüşün dilində dəfələrlə belə eyhamlar işlənmişdir.

Digər lüğətlərdə