gurlamaq
gurlamaq
гл. 1. кӀевидаказ ванун, ван кутун (мес. шейпурри, трубайри); гур-гур авун, гъур-гъур авун (мес. моторди); хьурхьур авун (мес
Tam oxu »глаг. 1. греметь: 1) издавать громкие звуки, загреметь. Toplar gurlayırdı гремели пушки 2) перен. говорить громким, возбуждённым голосом
Tam oxu »f. 1. Bərkdən səslənmək, gurultu qoparmaq, guruldamaq. Hiddət ilə ruzigar gurlar; Qar parçaları səmaya fırlar
Tam oxu »