Ərəb mənşəlidir (həvsalət; kök samitləri, h,v,s –dır) və bir neçə mənada işlədilir: səbir; dözüm; sümük (hövsələ sümüyü); çinədan (quşların qida borusunun yoğun hissəsi), kisə; qutan (iri dimdiyinin altında kisəsi olan su quşu) və s. Sözün ərəb dilindəki əsl mənası “kisə”, “qutan” və “çinədan” deməkdir. Ona görə də dilimizdə darqursaq kəlməsi hövsələsi çatmayan(kəmhövsələ, səbirsiz) birləşməsinin mənasını əks etdirir. Deməli, hövsələ(kisə) və qursaq mənaca yaxın kəlmələrdir. Hər ikisi “çökəklik”, “qazan”, “yemin toplandığı yer” deməkdir. Qursaq dar, yemək isə normadan artıq olduqda adama əziyyət verir. Darqursaq anlayışı bununla bağlıdır. Hövsələ sözünün bizim dildə “səbir” mənasını kəsb etməsi onun kisə anlamı ilə bağlıdır: hövsələli “kisəsi (qursağı) geniş olan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)