Ərəbcə “sübut, dəlil” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ör(hör) hündürlük anlayışını əks etdirib, “hündür”deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, bizdə san (say) sözü işlədilib. Ondan da saymaq, sayın sözləri əmələ gəlib. “Hörmət etmək” mənasında aya feilini hörmətin sinonimi kimi aya
Hörmək feili əsasında əmələ gəlib, “toxuyan, hörən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb mənşəlidir (həvsalət; kök samitləri, h,v,s –dır) və bir neçə mənada işlədilir: səbir; dözüm; sümük (hövsələ sümüyü); çinədan (quşların qida boru
Əsli errə (herrə, heyirmək) kimi olub. Cinsi qızışma dövründə heyvanların bir-birini çağırmasıdır, mehribanlaşmasıdır
Hetlərin dilində “yağış” deməkdir. Bizə fars dilindən keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Həvəsimək sözünün qərb dialektlərindəki tələffüz formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Şaftalının bir növünə “hulu şaftalı” deyirlər. Buradakı hulu sözü tüklü sözünün dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov
Fars dilində huma sözü “cənnət quşu”, humayun isə “xoşbəxt olan” anlamlarında işlədilir (humayun keçmişdə həm də sultanların epiteti idi)
lat. humus – yer, torpaq
Qədim mənası “adam”, “xalq” deməkdir. İndi kün şəklində “xalq” anlamını saxlamaqdadır (elimin, künümün böyük şairi
Ərəbcə “qaragözlü” deməkdir. Pəri sözünün sinonimidir (bu farscadır). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Rusca пугало adlanan bu anlayış təsərrüfatı qurd-quşdan qorumaq üçün düzəldilən müqəvva ilə bağlı işlədilir
Ərəbcə hədd sözünün cəm formasıdır. Məhdud kəlməsi də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qərb dialektlərində işlədilir. Ediləmək (ağı demək) sözünün təhrifidir. Ediçi “ağı deyən”dir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcədir, əsli hummətdir, “xalq”, “əhali”, “qəlbi geniş” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür, “peyğəmbərlərin davamçısı”, “kədərəşərik” deməkdir. Davamçılara “əsabələr” də deyirlər
Örö feili olub və “qorxmaq” anlamını əks etdirir. Örök (qorxu yaradan), örkök (qorxub qaçan) sözləri də mövcud olub
Yürükdürmək sözünün dəyişilmiş formasıdır.Hürküt mənbələrdə yürükdür kimi yazılıb. Deməli, “qorxudub qaçırmaq” anlamını verir, yürümək sözünün dəyişmi
Sözün etimonu ür feilidir, mənası “üfürmək”, “fitləmək” deməkdir. “İtin hürməsi (əsli: ürməsi) onun səs çıxarması, ağzından hava buraxması” deməkdir
Ərəbcə həsən sözü ilə qohumdur, “gözəl” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca xoftən (yatmaq) məsdərinin qrammatik əsasıdır, “yuxu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca xastən (istəmək) feili ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mətinin (Metenin) atası Tuman hakimiyyətdə (e.ə. 220-209) olarkən tanhu sözü titul bildirib. Tanhu (“ululuq”, “ucalıq” deməkdir) sonradan yabqu, o isə
Farscadır, M.Kaşğaridə onun yerinə men sözü verilib və “təbii xal” kimi açıqlanıb. Mengü sözü isə “əbədi” mənasında şərh olunub
Ərəbcədir. Türk dillərində dayza işlədilib. Tuva dilində daay avı deyirlər. Fars dilində dayı əvəzinə, xal işlədirlər
Ərəbcədir: xalid (əbədi) və din. “Dinin əbədiliyi” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “halqa” deməkdir. Cəm forması “xəlaxil”dir. Qoyun saxlamaq üçün düzəldilmiş ağıl bəzi dialektlərdə xalxal adlanır
Farsca qali (gəbə) sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. chalkos – mis + yun. antos – çiçək
yun. chalkos – mis + yun. pyr – od
yun. chalkos – mis
Ərəb mənşəlidir, xaliq, məxluq, əxlaq sözləri ilə kökdaşdır. Mənası “yaradılmış” deməkdir. Bizdə bodun, qara sözləri işlədilib
Prof. H.Həsənov yazır: bu söz farscadır, “qəzəbli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. chalkedon
Çiy südün üzünə çiyə və xama deyirik. Mənbələrdə xama yerinə, südbaşı kəlməsi verilib, “südün üzü” deməkdir
Xəmsə, müxəmməs sözləri ilə qohumdur. Ərəbcə “beşinci” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Xaqan sözü ilə bağlıdır. Yerlərdə, qismən kiçik ərazilərə başçılıq edən rəhbərlər özlərini xaqana bənzətmək üçün xan adından istifadə ediblər (Qızıl O
“Butə halında (gənc) olan xan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca xandən (oxumaq) feili ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farscadır, poeziyada “gözəl” anlamında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Xanımböcəyi, parabüzən variantları da var. Uç-uç, uçağan sözlərinin sinonimidir, rusca “божья коровка” adlanır
Farscadır, “yaramaz”, “alçaq”, “zəlil” mənasında işlədilir (xar olmaq). Başqa xar sözü də var: xaridən məsdəri ilə bağlıdır, “tikan” deməkdir
Ərəb mənşəlidir, xarab sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Xar sözü “dəri”dir: xaral “keçi dərisindən xurcun”, xarsuq “maral dərisi” deməkdir. Dəməli, xaral “dəridən olan kisə”dir
Ərəb sözüdür, bizdə onun yerinə qıcı (qıcıq törədən, acı) sözü işlədilib. “Zəqqum” da deyiblər (zəqqum alınma sözdür)
Xariq sözü ərəbcə “nəzərdə tutulan çərçivədən, normadan kənara çıxmaq” deməkdir. Adə sözü mənaca adi kəlməsinin eynisidir
Bal, mürəbbə və s. çox qaldıqda bərkiyir və şəkərə çevrilir. Buna xarlamaq deyilir. Güman ki, bu söz qarımaq kəlməsinin dəyişmiş formasıdır, “köhnəl
Bizdə xartut tutun xüsusi növüdür, farslarda isə “krıjovnik” anlamında işlədilir. Hərfi mənası “tikanlı tut” deməkdir