HƏSƏD

сущ. зависть (чувство досады, раздражения, вызванное превосходством, успехом, благополучием другого). Həsəd oyatmaq kimdə возбудить зависть в ком; həsəd aparmaq (eləmək, çəkmək) завидовать, позавидовать. Ona çoxları həsəd aparırdı многие завидовали ему, belə nailiyyətə (uğura) həsəd aparmaq olar такому успеху можно позавидовать, yaxşı mənada həsəd aparmaq завидовать белой завистью (радоваться успеху другого)
◊ sənin halına həsəd aparmıram я тебе не завидую; vəziyyəti həsəd aparılası deyil положение у него незавидное
HƏSB-HAL
HƏSƏDLƏ

Digər lüğətlərdə