HEYVƏRƏ
сущ., прил. 1. кубут, къанмаз, тербиясуз, эдебсуз, сив харчи, сивик пад квачир; 2. зурба, гзаф чӀехи, еке, чкӀай, къанба (мес. кицӀ); 3. нареч. буш-буш, авара-авара, ваякьан хьиз, чӀана.
sif. və is. 1. Kobud, qanmaz, ləyaqətsiz, tərbiyəsiz, ədəbsiz, zırrama, ağzıyava, ağzıpozuq. Heyvərə adam
Tam oxu »I сущ. 1. здоровяк, здоровила 2. грубиян, хам II прил. 1. здоровенный, здоровущий, дюжий (очень сильный, здоровый, крепкого телосложения) 2
Tam oxu »1. огромный, безобразный, неуклюжий; 2. безобразина, чудовище; 3. грубиян; 4. грубый, неотесанный; 5
Tam oxu »Kobud, qanmaz, zırrama, ağzıyava. Dastanlarda yekə, zorba mənasında da işlədilir. Qız bir heyvərə qaya götürüb dedi: – Buradan getməsəniz, təpənizə bi
Tam oxu »Kobud, qanmaz, zırrama, ağzıyava. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bu mənalarla yanaşı, dastanda yekə, zorba mənasına da rast gəlinir
Tam oxu »