hükəma
HÜKƏMA’ ə. «həkim» c. həkimlər, müdriklər, filosoflar
is. [ər. “həkim” söz. cəmi] klas. Hikmət və fəlsəfə alimləri; alimlər. Avropalılar da axır vaxtadək bu məsələ ilə məşğul idilər, hükəma arvadın beynin