HƏYALI
прил. гьая авай, гьаялу, абурлу, исметлу, намуслу, регъуьвалдай, регъуь.
sif. İsmətli, abırlı, namuslu, utancaq. [Bədircahan:] Xan, özünüz bilirsiniz ki, qız uşağı hayalı olur… N
Tam oxu »HƏYALI, ABIRLI Amma öz qohum-qardaşlarımızdan, abırlı, həyalı müsəlmanlarımızdan həya-ədəb eyləyib (Qantəmir); ARLI Molla ədalı, sofi kirdarlı; Mərsiy
Tam oxu »HƏYALI – ƏXLAQSIZ Qan həyalı, namuslu qadının başına sıçradı, əlini çəkib şala büründü (S.S.Axundov); Hamınız əxlaqsız, murdar tayfasınız (S
Tam oxu »