imansız
imansız
прил. имансуз (1. Аллагь авачир, динсуз; кафир; 2. пер. мергьяметсуз, регьимсуз, инсафсуз, къансар).
Tam oxu »1. İMANSIZ [Şirin Nurcahana:] Ay imansız qarı, sən haman Nurcahan deyilsənmi ki, Nəzərəli bəyin qızının əvəzində Şahqulu bəyə öz qardaşın arvadın göst
Tam oxu »I прил. 1. неверующий, безбожный 2. перен. бесчестный, бессовестный II сущ. безбожник, вероотступник
Tam oxu »sif. 1. Dinsiz, Allahsız, etiqadsız; kafir. // İs. mənasında. [Bəndalı:] Görmürsən bu imansızları, bu saqqalı qana bulanmışları! Mir Cəlal
Tam oxu »