intəhasız
intəhasız
I прил. бесконечный, безграничный: 1. не имеющий конца, пределов. İntəhasız çöllər безграничные степи 2
Tam oxu »sif. Sonu, axırı olmayan, nəhayətsiz, sonsuz. Bir gecə azarın intəhasız şiddətində şeyx gördü ki, qapı açıldı və Gülsüm daxil olub qapının arasında da
Tam oxu »1. бесконечный, неограниченный, беспредельный; 2. бесконечно, неограниченно, беспредельно;
Tam oxu »