İZDİVAC
\[ər.\] сущ. куьгьн. пабни гъуьл хьун (эвленмиш хьун); izdivac etmək кил. izdivac.
сущ. брак, бракосочетание, женитьба, замужество; izdivac etmək вступать, вступить в брак
Tam oxu »is. [ər.] kit. köhn. Evlənmə. Bu izdivac hər iki tərəfin əqidəsincə faydalı idi. Ə.Haqverdiyev. Şəmsiyyə ilə Səliminin izdivacı [Həkimülmülkə] siyasi
Tam oxu »