KÜLBƏ²
[fars.] куьгьн. кума, къазма.
сущ. 1. тӀанурдин, куьредин гьава ялдай тӀеквен; 2. кварцин тӀеквен (кьал кутуна дуьдгъвер хьанватӀа килигун патал)
Tam oxu »[fars.] köhn. Koma, daxma, qazma. Külbeyi-hicranda qalmışam həzin; O şahibazımın çəkərəm qəmin. Aşıq Kərim
Tam oxu »is. 1. Təndirdə, kürədə hava çəkmək üçün deşik. Təndirin külbəsini açmaq. 2. Nehrənin deşiyi
Tam oxu »1 I сущ. 1. поддувало (отверстие под топкой, пропускающее воздух для усиления тяги при горении) 2. диал
Tam oxu »