сущ. разведчик, разведчица:
1. специалист по разведке недр, полезных ископаемых. Mədən kəşfiyyatçısı приисковый разведчик
2. военнослужащий, посланный в разведку, состоящий в разведке. Məşhur kəşfiyyatçı знаменитый разведчик, cəsur kəşfiyyatçı храбрый разведчик, ələkeçməz kəşfiyyatçı неуловимый разведчик
3. самолет или судно, ведущие разведку. Havada düşmən kəşfiyyatçıları göründü в небе показались вражеские разведчики; kəşfiyyatçı olmaq быть, стать разведчиком