– [Usta Həsən:] Ay Hacı, dəllək nədir? Çağıracaqsan, gəlib bir at kəlbətinini salacaq dişinə, dartıb əngini də dişinin üstündə çəkəcək.
Qurd … onu küt kəlbətin kimi sıxıb qançır etmişdi.
◊ Kəlbətinlə (sözü, cavabı və s.) çəkmək (qoparmaq) – danışmağa, cavab verməyə məcbur etmək.
Xəstəxanada yatırdı, günaşırı balaca Səttarla xəstəxananın koridorlarında tibb bacılarının əl-ayağına dolaşırdıq və ağızlarından kəlbətinlə bir-iki söz qopardırdıq.
