KƏPƏK
сущ. 1. палар, кепекар (гъуьр сутфандамаз сафунин кӀане амукьдай); 2. кӀарас атӀудамаз мишердикай хкатай куьлуь хъуьруьшар, кӀарасдин гъуьр; 3. хъуьр, гецӀ, кан (кьиле ва я гьайвандин хамунал жедай); 4. кил. kövrək 1).
is. 1. Un ələndiyi zaman ələk üstündə qalan buğda və s.-nin qabıq qırıntıları. Arpaya qatsan at yeməz; Kəpəyə qatsan it yeməz
Tam oxu »I сущ. высевки (остатки, полученные при просеивании муки). Un kəpəyi мучные высевки, iri kəpək крупные высевки 2
Tam oxu »i. 1. (unda) bran, sifting; 2. (ağac, taxta ovuntusu) sawdust; 3. (başda əmələ gələn qov) dandruff, dandriff, scurf
Tam oxu »Un kəpəyi, baş kəpəyi və s. birləşmələrindəki kəpək sözü, əslində, “qabıq” deməkdir, sonra kəpək formasına düşüb
Tam oxu »