(пата, пата, патар) 1. yön, tərəf, səmt, cəhət; эрчӀи пад sağ tərəf; къуза пад qüzey tərəf, qüzey; 2
хьун f. 1. müxt. mən.: partlamaq; parçalanmaq, qəlpələnmək; 2. məc. dan. paxıllıq etmək, gözü götürməmək, dargözlük etmək; 3
yan-yörə, ətraf, həndəvər; qıraq-bucaq; * пад-къерех агудун (пад-къерех авун) hazırlaşmaq, hazırlıq görmək, yığışmaq
üst-baş, əyin-baş, geyim; * пад-кьил авун hazırlanmaq, üst-başını düzəltmək (qaydaya salmaq).
пад-пад авун f. 1. parça-parça etmək, tikə-tikə etmək, kəsmək, doğramaq, hissələrə bölmək; 2. parçalamaq, dağıtmaq, öldürmək; 3
хьун f. 1. parça-parça olmaq, tikə-tikə olmaq, hissələrə bölünmək, parçalanmaq; 2. cırıq-cırıq olmaq, cırılmaq, yırtılmaq; 3
(-ди, -да, -ар) qram. hal; асул падеж adlıq hal; талукьвилин падеж yiyəlik hal; падежриз дегиш хьун qram
bax пачагь.
(-из, -на, пад ая) f. 1. partlatmaq; parçalamaq, dağıtmaq; раг падун qayanı partlatmaq; 2. şaqqalamaq, ikiyə bölmək; 3
(-ра, -ра, -ар) 1. bic (qeyri-qanuni cinsi əlaqədən doğulmuş uşaq); 2. bic, haramzadə, hiyləbaz, dolandırıcı, fırıldaqçı, kələkbaz, yaramaz, tülüngü;
biclik, haramzadəlik, kələkbazlıq, hiyləbazlıq, fırıldaqçılıq.
dan. yekə, zorba, zırpı, pəzəvəng.
(паюни, паюна, паяр) 1. hissə, qisim; кьудай са пай dörddə biri, dörddə bir hissə; 2. hissə, fəsil; 3
dan. 1. pay, sovqat, bəxşiş, hədiyyə; 2. pay-lüş, pay, hissə, qismət.
(-ди, -да, -ар) 1. şüvül: ləngər (kəndirbazlıqda); 2. pərgar, sirkul.
1. möhkəm, bərk; davamlı, dayanıqlı; пайгар авун bax пайгарун; 2. pərgar, bacarıqlı, məharətli, qabiliyyətli, usta; мецел пайгар dildə (danışmaqda) pə
хьун f. 1. möhkəm olmaq, bərk olmaq; davamlı olmaq; 2. saz olmaq, işlək vəziyyətdə olmaq, pərgar olmaq; 3
1. möhkəmlilik, bərklik, davamlılıq; 2. sazlıq, müntəzəmlik, saz olma; 3. müvazinət, bərabərlik, tarazlıq
zərf 1. möhkəmcə, möhkəm surətdə, möhkəm-möhkəm, çox bərk; 2. yaxşıca, yaxşı-yaxşı, lazımınca, əməlli-başlı
(-из, -на, пайгар ая) f. 1. möhkəmlətmək, bərkitmək, davamlı etmək; 2. düzəltmək, təmir etmək, sazlamaq, işlək vəziyyətə gətirmək; 3
1. peyğəmbər, rəsul, nəbi; 2. məc. təmiz, pak, müqəddəs adam mənasında; 3. armud növü.
1. peyğəmbərlik, rəsulluq, nəbilik; 2. məc. gələcəkdən xəbər vermə.
peyda, peyda olma; пайда хьун peyda olmaq, zahir olmaq, aşkara çıxmaq, görünmək.
bayraq; пуд рангунин пайдах üçrəngli bayraq; * лацу пайдах хкажун ağ bayraq qaldırmaq, təslim olmaq.
bayraqdar, bayraqçı.
“паюн”-un murad forması; bax паюн.
payçı (bir işdə payına düşən payı verərək üzv olan adam).
pak; təmiz; пак инсан pak adam (əsli, zatı); пак авун paklamaq, təmizləmək (murdar sayılan bir şeyi); пак хьун yuyulub təmizlənmək, paklanmaq
zərf sabah.
dan. bax пакгауз.
1. sabahkı, sabah olacaq; 2. sabahlıq.
səhər, sabah, sübh; пакама хьун sabah açılmaq (olmaq), sübh açılmaq, dan yeri ağarmaq, işıqlanmaq, gündüz başlamaq; пакама хийир(ар)! sabahın(ız) xeyi
zərf sabahdan, səhərdən; sabahdan başlayaraq.
zərf sabaha qədər (kimi), səhər açılana kimi, səhərədək.
səhər -i [-ı]; пакаман ярар səhər şəfəqi; пакаман кьиляй səhər vaxtı, səhər çağı, səhər tezdən, sübhçağı
zərf səhər, səhər çağı.
bax пакамалай.
bax бакара.
1. paklıq, təmizlik; 2. məc. mənəvi təmizlik, daxili saflıq, düzlük.
(t. пагв) 1. meyvə qurusu, qax; alana; ичин паквар alma qaxı; 2. пакварин alana -i [-ı]; пакварин галгам alana rısası
zərf şərəflə, namusla, vicdanla; şərafətli.
xüs. anbar.
(-ди, -да, -ар) 1. paket (bağlı məktub); 2. kağız paket, kağız kisə.
anat. qabırğa.
(-ди, -да, -ар) bax палар.
пал-пал хьун dağılmaq, parçalanmaq; ovulmaq.
1. çox tənbəl, əringən, ağırtərpənən, atil (adam); çox kahal adam; 2. dial. tamamilə daz, başı tüksüz (adam)
(-ди, -да, -ар) 1. palan; çul; лам гатаз тахьайла, палан гатада. Ata. sözü ulağa gücü çatmır, acığını palanına tökür; 2
(-и, -а) c. kəpək, ələnti; гъуьруьн палар un kəpəyi.
düz, düzən, düzənlik; qışlaq, aran.