ПАЙ

(паюни, паюна, паяр) 1. hissə, qisim; кьудай са пай dörddə biri, dörddə bir hissə; 2. hissə, fəsil; 3. müxt. mən.: pay; hədiyyə, bəxşiş, sovqat; пай гун pay vermək, bəxşiş vermək; 4. məc. fayda, xeyir, səmərə; я кьейидаз гьай авач, я диридаз пай. Ata. sözü nə ölüyə hay verir, nə diriyə pay; 5. məc. bəxt, tale, qismət, nəsib; паюниз акъатун payına çıxmaq (düşmək), bəxtinə çıxmaq, qisməti olmaq; * пай авун bax паюн; пай гун məc. payını vermək, cəzalandırmaq; пай хьун bölünmək; пайи-паяр авун bölüm-bölüm etmək, hissələrə, parçalara ayırmaq, bölmək; пайи-паяр хьун bölüm-bölüm olmaq, hissələrə, parçalara ayrılmaq, bölünmək.
ПАЗАВАН
ПАЙ-УЬЛУЬШ

Digər lüğətlərdə

банки́рский инструмента́льный курку́мовый наби́ть проти́вное смета́ть аллегори́чность ку́ры сырова́рный трапецеида́льный эспера́нто ведать angled communicative emphases ordainment pessimistical probit tolerable uncomplying undergrad unflyable велосипедистка дать облицовка