1. zeytun; 2. зейтундин a) zeytun -i [-ı]; зейтундин гъери zeytun yağı; b) “зейтун” söz. sif. зейтундин тар zeytun ağacı; зейтундин плантация zeytun p
(-ди, -да, -ар) donuz balası, donuz potası; çoşqa (dan.).
(-ини, -ина, -ер) zəng; zınqırov; телефондин зенг telefon zəngi; * зенг авун zəng eləmək, zəng vurmaq, telefonda danışmaq; зенг ягъун a) zəng vurmaq,
(-из, -на, -а) f. bax зенг (зенг авун).
(-ини, -ина, -ер) 1. zənn, güman, təxmin, fərz, ehtimal, qeyri-qəti fikir; зенд авун zənn etmək (eləmək), düşünmək, təxmin etmək, fərz etmək, güman et
bax зар².
1. incə, zərif; 2. məc. nazik, incə; зериф хьун zərifləşmək, incələşmək, nazikləşmək.
zəriflik, incəlik.
(-ди, -да, -яр) zərrə; цин зерреяр su zərrələri; * са зерре bir zərrə, bir az, çox cüzi miqdar; зерре кьванни (са зеррени) bir zərrə qədər, zərrəcə, z
çayın qolu (çaydan ayrılaraq yenidən çaya qovuşan kiçik qollar haqqında).
(-ди, -да, -ар) 1. (yarıqapalı halda) ovuc tutan qədər, ovuca yerləşən miqdar (adətən saylarla); са зерхел гъуьр bir ovuc un; са зерхел калар bir ovuc
c. alətlər, avadanlıqlar; ləvazimat.
1. zibil; 2. məc. dan. yararsız, yaramaz (şey, adam haqqında); * зибил хьиз zibil kimi, həddən artıq çox, bol; зибил акъатун zibili çıxmaq
зибитвал авун a) tələsdirmək, sıxışdırmaq, qısnamaq, bizləmək, başının üstündə durmaq, üstünü kəsmək (işdə); əl çəkməmək, təngə gətirmək; b) tələsdirm
təql. cingilti səsi, vızıltı səsi; зив-зив авун cingildəmək; vızıldamaq.
(-ди, -да, -ар) 1. anat. topuq, topuq çıxıntısı (bax кӀегьеб); 2. dırnaqdan yuxarı tüklü çıxıntı (atlarda); зигил ягъун topuq vurmaq, ayağını yaralama
təql. cingilti, ciringilti; зигринг авун cingildəmək, cingiltili səs çıxarmaq.
təql. ciring-ciring (səsi); зигринг-зигринг авун aramsız olaraq cingilti səsi çıxarmaq, ciringildəmək
1. zehin; dərrakə, istedad; hafizə, yaddaş; зигьин авай zehinli, dərrakəli, istedadlı; 2. fikir, xəyal
zidd; əks; зид фикир zidd fikir.
1. zidlik, zidd olma, əkslik; ziddiyyət; 2. düşmənçilik, ədavət.
mənimki.
1. mənimki də; 2. mənim və.
[дзидзи] uş. dil. cici (uşağın xoşuna gələn şey); bəzək, zinət (ümumiyyətlə parlaq, parıldayan şeylər haqqında); * пел зизи, кьам дуду
zikr (1. yada salma, yad etmə, xatirə gətirmə, adını çəkmə; 2. din. dua, vird); зикир авун a) zikr etmək, anmaq, yad etmək, adını çəkmək, adını söyləm
(-из, -на, -а) bax зикир (зикир авун).
1. züy, ikinci səs, köməkçi səs; 2. zil; зил ван zil səs; зил перде zil pərdə (tarda, sazda və s.); * зил кьун a) züy tutmaq, dəm tutmaq; müşayiət etm
xüs. zili (xalça növü).
qəd. dustaq, məhbus.
bax ругъвал.
(-из, -на, -а) qəd. f. köçürmək, bir yerdən başqa yerə daşındırmaq; təxliyyə etmək, köçürtmək.
ağır şərait, yoxsulluq, məşəqqət, zillət; зиллет чӀугун zillət çəkmək, əziyyət içində yaşamaq, ehtiyac içində yaşamaq
1. züyçü, züytutan çalğıçı; 2. məc. həmsöhbət, söhbət yoldaşı, həmdəm.
züyçülük.
bax зинбил.
1. bax земекӀ; 2. dan. zar. yeniyetmə.
mif. simürğ, simurq, zümrüd quşu, ənqa (əfsanəvi quş).
(тал. п.) mənim; bax зун; зи ктаб mənim kitabım.
köhn. zina, qeyri-qanuni cinsi əlaqə; зина авун zina etmək (eləmək), qeyri-qanuni cinsi əlaqədə olmaq