nida oho! aha! ba! bah! baho! (heyrət, təəccüb bildirir).
nida qaramalı dayandırmaq, istiqamətini dəyişmək və ya sürətini azaltmaq üçün çıxarılan səs.
(-ди, -да, -ар) 1. dəyənək, paya, kötək (uzun); 2. məc. uzundraz adam, yekəpər adam.
bax вягьтедай.
хьун f. vəhşi olmaq, vəhşiləşmək.
1. vəhşi; ibtidai; вагьши къебилаяр vəhşi qəbilələr, barbar qəbilələr; 2. çöldə yaşayan, ələ öyrənməmiş, vəhşi (quş, heyvan); вагьши гьайван vəhşi hey
vəhşilik; вагьшивал авун vəhşilik etmək.
(-из, -на, -а) bax вагьшивал (вагьшивал авун).
bax вагьшидаказ.
zərf vəhşicə(sinə), amansızcasına, azğıncasına.
1. say beş; вад лагьай sıra s. beşinci; 2. beş, əla (tələbələrin biliyinə verilən ən yüksək qiymət); * вад къан (йикъан) дуьнья beşgünlük dünya, fani
zərf beş-beş.
beş-on; bir qədər; вад-цӀуд манат beş-on manat.
beşlik; вадан кьул beşlik taxta; вадан масмар beşlik mıx.
beş dənə, beş cüt, beş dəst.
sif. beşaylıq; вадвацран аял beşaylıq uşaq.
sif. 1. beşgöz(lü); вадвилин муьгъ beşgöz(lü) körpü; 2. beşotaqlı; вадвилин кӀвал beşotaqlı mənzil.
sif. beşmərtəbəli.
bax вяде.
ВАДКЪАН sif. beşgünlük.
ВАДСАН sif. beşillik.
sif. 1. beşbucaqlı; 2. beşguşəli, beş tili (tini) olan; вадпипӀен гъед beşguşəli ulduz.
beş dəfə, beş kərə; вадра муьжуьд – яхцӀур beş dəfə səkkiz – qırx.
sif. beşyaşar, beşillik (heyvan haqqında); вадчӀуран кал beşyaşar inək.
vacib, mühüm, zəruri, gərək; важиб хьун vacib olmaq, zəruri olmaq.
vaciblik, lazımlıq, labüdlük.
(гунуг. п.) bax вун; ада ваз эверзава o, səni çağırır; ваз гана sənə verdi; ваз чида sən bilərsən; * ваз чиз bax вун
güldan.
1. sənə də; 2. səni də.
(чкад.п.) bax вун.
nida vay (kədər, ağrı, qorxu, həyəcan və s. hissləri ifadə edir); зи бала вай! vay, balam, vay!; * вай(ни) гьал авун a) ağır (çətin) vəziyyətə salmaq,
bağl. ya, ya da; вай къе хьуй, вай пака ya bu gün olsun, ya da sabah.
vay-şivən, ah-fəğan, fəryad, qışqırıq; вай-гьарай кутун vay-şivən salmaq (qoparmaq), qışqırıq salmaq, fəryad etmək, şivən qoparmaq
bax вяз.
dan. xeyir dua, uğurlama; öyüd, nəsihət, vəz.
ВАКАЙ, ВАКДИ (чкад. п.) bax вун.
(вакӀа, вакӀа, вакӀар) 1. donuz; вакӀан donuz -i [-ı]; вакӀан як donuz əti; 2. məc. pinti, səliqəsiz, çirkin, idbar; qanmaz, anlamaz, kobud adam; * ва
ВАКАН dial. bax вак (вакӀа, вакӀан).
1. donuzluq, nacinslik, yaramazlıq, qanmazlıq, qabalıq, nankorluq; 2. məc. pintilik, natəmizlik, çirkinlik
vaqiə, əhvalat, hadisə, qəziyyə.
təql. 1. qah-qah, qaqqıltı, qaqqanaq; qəhqəhə; вакь-вакь авун, вакь-вакь ацалтна хъуьруьн qah-qah etmək (çəkmək), bərkdən qəhqəhə ilə gülmək, qaqqanaq
vəqf (savab bir iş üçün ayrılmış mülk, mal).
donuzçu, donuzotaran, donuzabaxan, donuzsaxlayan.
1. donuzçuluq; 2. вакӀарбанвилин donuzçuluq -i [-ı].
(-а, -а, -ар) kol; kolluq; шаз акур валара ци къуьрер амач. Ata. sözü sən görən ağacları dibindən kəsiblər; * валара гьатун veyllənmək, avaralanmaq, a
ВАЛАЙ, ВАЛДИ (чкад. п.) bax вун; тахсир вал алач günah səndə deyil; валай гъейри səndən başqa.
top. kol-kos; kolluq, kol-kosluq; tikanlıq; * валар-цацар авун boş yerə sərf etmək, xərcləmək; puç etmək, heç etmək (malını, pulunu); валар-цацар хьун
1. gəzəyən (qadın ya kişi); 2. boş-boşuna gəzən, veyl, avara (adam).
1. gəzəyənlik, əxlaqca yüngüllük; 2. boş-boşuna gəzmə, veyllənmə.
valet, soldat (qumar kağızlarında).