(-уни, -уна, -ар) lək, kərdi; лак авун lək düzəltmək, ləkləmək.
peyin, mal peyini; zığ (yaş peyin töküntüsü).
(-ди, -да, -ар) lak (spirtdə həll edilmiş qatran); чӀулав лак qara lak; лак ягъун lak vurmaq, lak sürtmək, laklamaq
lak (Dağıstanda xalq); лак чӀал lak dili.
zərf lakca, lak dilində.
dial. 1. zool. naqqa (balıq); 2. irigövdəli (adam).
keç. dar ağacından asılan adamın başına keçirdikləri torba, örtük.
oyuq (ölünü qoymaq üçün qəbrin içində qazılmış); лакьандин къван ölü qoyulan oyuğun üstünü örtmək üçün iri daş lövhə
(-уни, -уна, -ар) parçaya və s. düşmüş ləkə; лакӀ-лакӀ хьун bax лакӀлакӀ (лакӀлакӀ хьун).
(-ди, -да, -ар) ləqəb, ayama; лакӀаб эцигун (лакӀаб гун, лакӀаб ягъун) ləqəb vermək, ayamalamaq.
dan. k.t. 1. xərək (şum, səpin və ya biçində buraxılmış yer); 2. ala, ləkə, alaca (taxıl zəmisi suvarıldıqda, su basmayıb quru qalan yer)
лакӀлакӀ авун ləkə-ləkə etmək, ləkələndirmək, ləkələmək, batırmaq, bulamaq; лакӀлакӀ хьун ləkə-ləkə olmaq, ləkələrlə örtülmək, ləkələnmək
1. lal, dilsiz; лал кас lal adam; 2. məc. sakit, səssiz, səssiz-səmirsiz; aram, dinc; лал йиф lal gecə; 3
хьун f. 1. lal olmaq, danışmaq qabiliyyətini itirmək, lallaşmaq; 2. məc. susmaq, dinməmək, danışmamaq, səsini çıxarmamaq, mumlamaq
lal-kar; лал-биши аял lal-kar uşaq.
lal-karlıq (lal və kar adamın halı).
1. pəltək; kəkə, kəkov; 2. lalapiti(k).
1. pəltəklik; kəkəlik, kəkovluq; 2. lalapiti(k) adamın halı.
lallıq (lal adamın halı).
zərf 1. sakitcə(sinə), sakit-sakit, səs salmadan, səssiz; 2. məc. dinməz, dinməz-söyləməz, kirimiş (halda), susmuş (halda)
lal (adam); лалдан чӀал дидедиз чида. Ata. sözü lalın dilini anası bilər.
bax лалдаказ.
klas. top. ləl-cavahirat, inci, cavahir, yaqut, qiymətli daş-qaş.
zool. məryəmqurdu, məryəmböcəyi.
nəm, nəmişlik, rütubət, yaşlıq; лам кумай nəmtəhər, höyüş.
(-ра, -ра, -ар) 1. eşşək, uzunqulaq, ulaq; ламран eşşək -i [-ı]; // məc. dan. qanmaz, kobud, küt, axmaq, cahil (adam); 2
lam (ərəb əlifbasında“ل” hərfinnin adı).
eşşəkbelisındırdı, atlanbac (uşaq oyunu); лам-шаркӀунтӀ къугъун atlanbac oynamaq.
(-ди, -да, -ар) 1. alçaq, rəzil, şərəfsiz, ləyaqətsiz, yaramaz; simasız, mənliksiz, şəxsiyyətsiz; ламатӀ кас alçaq adam; 2
alçaqlıq, rəzillik, şərəfsizlik, namərdlik, alçaq hərəkət.
zərf alçaqcasına, xaincəsinə, rəzilcəsinə, şərəfsizcəsinə.
(-ди, -да, -ар) xırda kəsək, torpaq topası.
eşşəklik, qanmazlıq, anlamazlıq, kobudluq, heyvanlıq; ламвал авун eşşəklik eləmək, axmaq bir iş görmək, tərbiyəsiz bir hərəkət göstərmək
dan. bax намерд.
bot. çölsoğanı; ламзудин çölsoğanı -i [-ı].
(-ди, -да, -яр) 1. lampa; нафтӀадин лампа neft lampası; электрик лампа elektrik lampası, lampoçka; 2
lampoçka, elektrik lampası.
(-и, -а) bot. sürvə, adaçayı (dərman bitkisi).
nəm, yaş, rütubətli, islaq, nəmiş; ламу векь yaş ot, qurumamış ot; ламу гьава rütubətli hava; ламу кӀарас yaş odun; ламу авун nəm etmək, rütubətləndir
хьун f. nəm olmaq, yaş olmaq, nəm çəkmək, nəmlənmək, rütubətlənmək, yaşlanmaq, höyüşlənmək.
nəmlik, nəmişlik, rütubət, yaşlıq, rütubətlilk, islaqlıq.
zərf yaş-yaş, nəm halda, yaş halda, qurumamış, qurumadan.
bax ламудаказ.
dan. bax намус.
təql. danq, daranq; danqıltı; ланхъ авун danqıltı səsi çıxarmaq, danqıldamaq.
(fellə birləşərək, hərəkətin birdən, qəfildən, ani olaraq kəsildiyini və səslə müşaiyət olunduğunu bildirir); рак ланхъна акьал хьана qapı tappıltı il
bax лаш; * арабадин ланшар yan dişlə (arabanın at qoşulan iki uzun tirlərindən hər biri); əskeş (məh
1. əd. lap; 2. lap, çox, olduqca, son dərəcə; лап тӀимил lap az, çox az, olduqca az, cüzi.
ağappaq, dümağ, tamamilə ağ.
(-ди, -да, -ар) 1. davar (xırdabuynuzlu ev heyvanlarının ümumi adı, qoyun, qoç, keçi, təkə); 2. лапагар c